Van Lat. remex 'roeier', uit remus + agere 'het voeren van de riem'. Heiligennaam: Remigius, eerste bisschop van Reims, apostel van de Franken. Geboren omstreeks 440 uit een Gallisch-Romeinse familie in de streek van Laon. Op 22-jarige leeftijd werd hij bisschop, gestorven omstreeks 533; kerkelijke feestdag: 1 oktober (in Reims 13 januari). Zijn relikwieën worden bewaard in Reims; hij is schutspatroon van deze stad. Zijn verering verbreidde zich snel, vooral in de richting van Limburg en het Rheinland, door de relatie met de kerk in Reims. Vandaar dat daar de naam in verschillende vormen voorkomt. In Trier kwam de naam al voor in de 2e helft van de 10e eeuw (Littger). In Zuid-Nederland sinds de 12e eeuw; Remigius, getuige voor de bisschop van Utrecht (Gysseling, Overzicht 11). De verbreiding werd mede beïnvloed door de Angelsaksische missionarissen en hun relaties met het Frankische rijk.