Enkele varianten zijn Biligrim (Duits), Pelgrom, Peregrinus en Pilgrim. Verschillende van deze vormen hebben eigenlijk een dubbele oorsprong, doordat een oorspronkelijk Germaanse naam 'angeglichen' is aan een Latijnse naam. Het eerste lid van de Germaanse naam komt overeen met Nederlands bijl, met de betekenis 'strijdbijl'; het tweede lid komt overeen met Oudnoors en Angelsaksisch grîma 'masker, helm' of is van dezelfde stam als in Nederland grimmig 'boos' (zie bil- en -grim-). Het Lat. peregrinus betekent 'vreemdeling, buitenlander', vooral behorend tot een bevriend volk. Door dissimilatie van de r-klanken werd het pelegrinus, Frans pélerin (vergelijk Nederlands pelerine, oorspronkelijk 'pelgrimsmantel'), Nederlands pelgrim. Na de dissimilatie van de r's ging de naam dus lijken op Germaans Bil-grim, waardoor de vermenging ontstond. Heiligennaam: 1) Peregrinus en Pontianus, martelaars in Rome tijdens Commodus; kerkelijke feestdag: 25 augustus; 2) Peregrinus, eerste bisschop van Auxerre, martelaar. Kerkelijke feestdag: 16 mei; 3) Peregrinus van Caltabellota, Sicilië, gestorven omstreeks 1098; kerkelijke feestdag: 30 januari, 18 augustus; 4) Peregrinus Laziosi, geboren omstreeks 1285 in Forli bij Ravenna, gestorven 1345; kerkelijke feestdag: 2 mei. Hij wordt vooral vereerd in de Oostenrijkse Alpenstreken. Oude voorbeelden in deze streek: Pilegrimus, aartsbisschop van Keulen 1021/35 (Littger, met p uit Beiers bili-); Peregrina, Gent 1174 (Tavernier-Vereecken); Pellekijn, Den Haag 1343.