Hebreeuws 'vorst Gods'. In de Bijbel, Genesis 32, 28, wordt verteld hoe God tegen Jakob, na zijn worsteling bij de beek Jabbok, zei: 'Uw naam zal niet meer Jakob luiden, maar Israël, want gij hebt gestreden met God en mensen'. Ook de Canisius-vertaling geeft het werkwoord 'strijden'. Eigenlijk berust deze naamsverklaring op volksetymologie, want de betekenis is: 'Gij hebt u vorstelijk gedragen met God'. Zoals zoveel Semitische namen vertegenwoordigt de naam een zinnetje, waarvan het eerste lid een werkwoord is en het tweede het woord el 'God'. In de naam Israël is el (dus God) eigenlijk onderwerp, de betekenis is dus ongeveer 'God heerst'. Israël in Nederland sinds de 18e eeuw aangetroffen.