Woord: zwegelen
|
zwegelen , zwaegele
, kwaad spreken. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
zwegelen , zjwëgele , werkwoord
, zjwëgelde, gezjwëgeld , gezelschapsspel , (bep gezelschapsspel met lucifers) zjwëgele VB: Wè verlûis mêt zjwëgele môt e rönsje betaole.; drinken zjwëgele Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
zwegelen , zwaegele , werkwoord
, zwaegeltj, zwaegeldje, gezwaegeldj , discussiëren, veel praten, wauwelen zie ook bagere, bazele, kalle, klasjenere, moele, prazele, spraeke, toutele, wazele, zeivere, zemele Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |