Woord: zebedeus
|
zebedeus , sebedees
, sebedeeske , onnoozele vrouw Bron: Panken, P.N. (1850) Kempensch taaleigen, Idioticon I, A-Z, Idioticon II, H-Z, red. Johan Biemans, 2010, Bergeijk. |
|
zebedeus , zibbedeius
, suffert. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
zebedeus , sebedeies , subbedeies , mannelijk
, sebedeiese , zebedeus.; subbedeies sul, stumper. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
Zebedeus , zibbediske , zelfstandig naamwoord
, dutseltje, halfzachte figuur. Komt van de bijbelse visser Zebedeus (Marcus 1:19-20). Hij bleef wat tobberig achter toen zijn zoon Jacobus Jezus als leerling volgde. ’ne Zibbedeüs is ook de benaming van ‘ne sukkelèèr, ’ne tobberd. Bron: Naaijkens, J. (1992), Dè’s Biks – Verklarende Dialectwoordenlijst, Hilvarenbeek |
|
zebedeus , zibbedeejke , zelfstandig naamwoord
, vrouw, lijzig, sloom trutje. Bron: Verschuren, Frans (2000), Tètte-leurs Woordeboek. Zèège n'èn Schrijve meej plotjes, Etten-Leur. |
|
zebedeus , sibbedeeëske
, sukkeltje , Un sibbedeeëske is 'n médje wa hiil verleege èn schèùw is, gewóón wa wirreldvrimd. Een sukkeltje is een meisje wat heel verlegen en schuw is, gewoon wat wereldvreemd. Bron: Hendriks, W. (2005), Nittersels Wóórdenbuukske. Dialect van de Acht Zaligheden, Almere |
|
zebedeus , söbbedejjes , subbedejjes , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, söbbedejjese , - , sufferd Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
zebedeus , ziebedees
, onnozele vrouw Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen |
|
zebedeus , zebedeüs
, bedeesde, verlegen of preutse man. Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
|
zebedeus , sibbedeeëske , zibbedeeske, djeezeke , zelfstandig naamwoord
, suf meisje (Eindhoven en Kempenland); zibbedeeske; overdreven kwezelachtig persoon (Den Bosch en Meierij); zibbedeeske; sul (Helmond en Peelland; Tilburg en Midden-Brabant); djeezeke; verlegen meisje (West-Brabant) Bron: Swanenberg, A.P.C. (2011), Brabants-Nederlands: Nederlands-Brabants: Handwoordenboek, Someren |
|
Zebedeus , Zubbedeies
, Zebedeus, zie ook Subbedeies , Doe stómme zubbedeies: jij, sufferd! Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
zebedeus , [sufferd] , subbedeies , mannelijk
, zebedeus, sufferd, zie ook zubbedeies Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
zebedeus , söbbes , zelfstandig naamwoord
, söbbese , söbbeske , sufferd Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
zebedeus , subbedeijes , zelfstandig naamwoord
, subbedeijese , subbedeijeske , sul, sukkel, onnozele hals, goedgelovig iemand. Zebedeus was de vader van de apostelenen Jacobus en Johannes. De overdrachtelijke betekenis is te verklaren uit het bijbelverhaal waarin Jacobus en Johannes Zebedeus tijdens het werk verlaten om Jezus te volgen, zonder dat melding wordt gemaakt van verzet of bezwaren van Zebedeus’ kant ook sopsiemel, zaodreub, zok, eine zuusse Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
zebedeus , subbedei-jes , zubbedei-jes, zubbedejjes , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, subbedei-jese/zubbedei-jese/zubbedejjese , onnozelaar, sukkelaar Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
zebedeus , zibbedeeuske , zelfstandig naamwoord
, "verkleind; Van Dale - een zebedeus - een weerloze tobber, (gew.) sul; N. Daamen, Handschrift 1916 - ""Zebedeeuske (simpel, onnoozel meisje) 't is zoo'n Zebedeeuske van een meske""; ""Mar Hanna, wè bende toch 'n zebedeezeke!” (Jan Jaansen; ps. v. Piet Heerkens svd; ’Oome Teun op collecte’; feuilleton in 3 afl. in de NTC 12-8-1939 –26-8-1939); Frans Verbunt (1996) - ook: 'zibbediske'; WBD (III. 3. 3:197) 'sibbedees', 'dutseltje' = kwezel; WBD (III. 1. 4:37) 'zebedeus' = ezelachtig persoon; Bosch zebedéuske - bedeesd, klein, onaanzienlijk mannetje of vrouwtje; WNT ZEBEDEÜS - 3) Onnoozel, sullig persoon; onnoozele hals, sul, sukkel ook wel: bedeesd, schuchter persoon; Dichterlijke definitie door Frans Hoppenbrouwers uit 'Kempische karakters' (CuBra 2012): Een zibbedéés is doorgaans vroom, de voorgrond is niet haar terrein; want zij wil graag de minste zijn:; een zedig streven vol van schroom." Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |