Woord: wuiles
|
wuiles , wuiles
, goedbloed. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
wuiles , wölus , wèûles , mannelijk
, Een goedaardige, onbehouwen jongen, lobbes. Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
|
wuiles , wèùles , zelfstandig naamwoord
, onbehouwen knaap (Land van Cuijk) Bron: Swanenberg, A.P.C. (2011), Brabants-Nederlands: Nederlands-Brabants: Handwoordenboek, Someren |
|
wuiles , [goedaardige man] , wuiles , mannelijk
, wuilese , wuileske , 1. grote, goedaardige man 2. groot en speels exemplaar , Doe gekke wuiles! Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
wuiles , wuiles , zelfstandig naamwoord
, wuilese , wuileske , 1. grapjas, iemand die van dollen houdt ook duiles, sjouter 2. een groot iemand, een groot gevaarte Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
wuiles , wuîles , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, wuîlese , wuîleske , grapjas, lobbes, robbedoes, slungel Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
wuiles , wuilus
, goedzak Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |