Woord: wroeten
wroeten , vruten , fruten , werkwoord
, wroeten. Bron: Panken, P.N. (1850) Kempensch taaleigen, Idioticon I, A-Z, Idioticon II, H-Z, red. Johan Biemans, 2010, Bergeijk. |
wroeten , wrouten , [werkwoord]
, part. wrut , wroeten, gelijk mollen, varkens enz. doen. Angels. vrötan. Fri. wrôtte. Nd. wröten. - Angels. vrôt, Oostfriesch vröt, de snuit. Fri. molwrotter, een mol. Bron: Boeles, P. (ca. 1875), Idioticon Groninganum. Vergelijkend woordenboek van den Groningschen tongval, uitgegeven door Siemon Reker, 1977, Egbert Forsten & Profiel. |
wroeten , vrö̂ten , zwak werkwoord
, vroeten. Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
wroeten , vruiden , vrouden
, wroeten, woelen; “Tiras, de mooie, jonge poedel, Vrött in ’n beste gruine rok”; fig. = slecht werk maken, knoeien; vruider = een knoeier in zijn vak, of: in ’t geen hij doet. – Ook: uit gierigheid of hebzucht werken, sloven, wroeten; Oostfriesch fröten, wröten. Vervoeging: doe vrötst, of: vrutst, hij vröt, of: vrudt; ik vrötte, of: vrutte, enz. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
wroeten , wrö̂ten , vrö̂ten
, Wroeten, hard werken, vooral om vooruit te komen, geld te verdienen. D(i)ee mensen hebter van zʼn lèven al wat òfevrö̂t. Soms met eenigszins ongunstige beteekenis: Z(i)ee dôt niks as vrö̂ten en günt zich zelf haost gîn nat of dröge. Afl. Vrö̂ter, gevrö̂t. Bron: Draaijer, W. (1896). Woordenboekje van het Deventersch Dialect. ’s-Gravenhage: Martinus Nijhoff |
wroeten , wrö̂ten , vrö̂ten
, Wroeten, hard werken, vooral om vooruit te komen, geld te verdienen. D(i)ee mensen hebter van zʼn lèven al wat òfevrö̂t. Soms met eenigszins ongunstige beteekenis: Z(i)ee dôt niks as vrö̂ten en günt zich zelf haost gîn nat en dröge. Afl.: Vrö̂ter, gevrö̂t. Bron: Draaijer, W. (2e druk 1936), Woordenboekje van het Deventersch Dialect, Deventer: Kluwer. |
wroeten , vreutte
, vreut, vreuts, vreut, vreutte, gevreut , wroeten. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
wroeten , vrotten , vrouten , [vrǫten]
, wroeten (van een varken) Bron: Jonker, L. & H.G. van Grol (z.j., ca 1940), Woordenboek dialect van Vriezenveen |
wroeten , vrouden , [werkwoord]
, 1 wroeten. ‘t Swien vrödt in zien hòk. Hai vrudt as n mòl (Hogeland en Westerkwartier), hai vrudt hom dood = hij is zeer werkzaam. De Vroudende Mòl, voormalige ijsherberg bij Bedum, ‘t Mòlje; zie de figuur aan het einde van dit boek. Tiras, de mooie jonge poedel, Vrödt in n beste graainen ròk. (A. J. Smith.); 2 knoeien. Òl man vrödt nòg wat mit ‘t raif om. ‘t Wief vrödt deur hoes hìn = haspelt in huis om.; 3 zich bemoeien met andermans zaken. Hai zat overaal in te vrouden. || vruiden; vruider Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
wroeten , vruiden , vruider , [werkwoord]
, Zie vrouden; vrouder Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
wroeten , vruiten , [werkwoord]
, zie: vrouden. , (Oldambt en Westerwolde) Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
wroeten , vrutten , [werkwoord]
, vrouden. Ook fig. Ik mag mie hier haalf dood vrutten. , (Westerkwartier) Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
wroeten , vreutn , zwak werkwoord
, wroeten, woelen Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
wroeten , vrute
, a/ wroeten b/ ploeteren. Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
wroeten , vroete , froete , werkwoord
, Wroeten, woelen. Zie voor een zegswijze onder moltje. Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
wroeten , vreute
, wroeten. Bron: Kuipers, Cor e.a. (1993), Zò bót ás en hiëp. Plat Hôrster, Horst. |
wroeten , wreute , werkwoord
, wroeten (van varkens) (KRS: Wijk, Lang, Coth, Werk) Zie ook *grobbele . Zie hoofdstuk 4, punt 6: het vee . Bron: Scholtmeijer, H. (1993), Zuidutrechts Woordenboek – Dialecten en volksleven in Kromme-Rijnstreek en Lopikerwaard, Utrecht |
wroeten , vreuten
, 1. hard werken, b.v.: ’n vreutert = harde werker. 2. omwoelen van het land, b.v. door de varkens. Bron: Bos-Vlaskamp, G. e.a. (1994), Olster woorden, Olst. |
wroeten , vruten
, vruten (vreut), evruut , wroeten. Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
wroeten , wruten , wruiten, wreuiten, wreuten, wrotten, wrötten, vrut , zwak werkwoord, onovergankelijk
, (Zuidoost-Drenthe, Midden-Drenthe). Ook wruiten (Kop van Drenthe, Veenkoloniën, Zuidoost-Drents veengebied), wreuiten (Midden-Drenthe, Kop van Drenthe), wreuten (Midden-Drenthe, Kop van Drenthe), wrotten (Zuidwest-Drenthe), wrötten (Zuidwest-Drenthe, Midden-Drenthe, Kop van Drenthe), vruten = 1. wroeten Ik heb ies een meeuw underplougd, maor hie het zuk er wel oetvröt (Eev), As de varkens begunden te wulen en te vrotten, dan musse wij ze krempen (Hav), (fig.) Hie wröt zuk er aal dieper in komt steeds dieper in de problemen (Sle) 2. woelen Hij lag in berre te vruiten (Erf), Lig toch ies stil, aal te vruten (Zwin) 3. hard werken (Zuidwest-Drenthe, Zuidoost-Drents veengebied) Ze vrotten er tegen um die klobbe uut de grond te kriegen (Pes), ...om het wark klaor te kriegen (Smi), Hij wröt zich kepot, hij is slaof op zien eigen bedrief (Ktv), Mit ploetern en vrotten hef hij een mooi kapitaaltien bij mekaar kregen (Ruw) 4. met de wruutploeg het land losmaken Ik moet nog hen vruten (Sle) *As de mollen wruut, komt er regen (Bor); In de winter as de mollen begunt te vreuten, kriej dooi (Zey) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
wroeten , vruuten
, 1) wroeten; 2) veel en hard op het land werken. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
wroeten , vruten , vrôêten
, wroeten. Ook: vrôêten (Kampen) Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
wroeten , vruûte , werkwoord
, wroeten. Bron: Verschuren, Frans (2000), Tètte-leurs Woordeboek. Zèège n'èn Schrijve meej plotjes, Etten-Leur. |
wroeten , vruutn
, wroeten. Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde. |
wroeten , fruute , vruute
, wroeten, doorzoeken , És ge daoge lang in d’n hof beezeg zé, dan vraoge ze ammel wag’ge ôn't fruute zé. Als je dagen lang in de tuin bezig bent, dan vragen ze wat je aan het wroeten bent. Ik héb hil wa buukskes dur moete vruute, mér ik kan'ner nie goed wéijs ût worre. Ik heb heel wat boekjes moeten doorzoeken, maar ik kan er geen wijs uit worden. Bron: Hendriks, W. (2005), Nittersels Wóórdenbuukske. Dialect van de Acht Zaligheden, Almere |
wroeten , vrotten , wrotten , werkwoord
, 1. wroeten (in de aarde, en op vergelijkbare wijze) 2. liggen woelen in bed 3. heel hard werken 4. in je d’r deur vrotten zich erdoor slaan Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
wroeten , vroete , werkwoord
, vroet, vroete/vroetende, gevroet , wroeten D’r heb een mol in d’n tuin zitte vroete Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
wroeten , vruute
, 1. wroeten; 2. hard werken Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
wroeten , vruten , (met lange uu) , werkwoord
, vruten, evruut , wroeten. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
wroeten , fruûjte
, wroeten, graven , Ik héb d’n hille middig in de grónd ligge fruûjte. Ik heb de hele middag in de grond gewroet. Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen |
wroeten , vruten
, 1. wroeten; 2. hard werken (O.-Veluwe). Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
wroeten , fruute , vruujte , werkwoord
, wroeten, graven (Den Bosch en Meierij; Tilburg en Midden-Brabant; Eindhoven en Kempenland); vruujte; wroeten (Helmond en Peelland) Bron: Swanenberg, A.P.C. (2011), Brabants-Nederlands: Nederlands-Brabants: Handwoordenboek, Someren |
wroeten , vreute , werkwoord
, vreutj, vreutdje, gevreutj , wroeten Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
wroeten , vruute , zwak werkwoord
, vruute - vruutte - gevruut , wroeten; Steeds korte uu; Kees en Bart (krantenrubriek in Groot Tilburg, ca. 1935) - 'omdè-t-er 'ne mol onder 't erd aon 't fruuten was'; 'n Uurke geleje hô'k de zon nog evetjes dur 'n holleke zien piepen mar naa zaat ze al lang te vruten om er opnuuw dur te komen, zonder dè ze't winnen kos. (Kubke Kladder; ps. v. Pierre van Beek; NTC; Uit ‘t klokhuis van Brabant 3; 23-10-1929); Cees Robben – En wij vreuke en vruute ons dol... (19580308); De Wijs – Ge mot nie vruute in wè was, mar in wè koomen moet (1965); Cees Robben – Hij vruutte meej z’n haand in ’t zaand (19600219); Cees Robben – Mar Jantje (...) vruutte, vrukte vort... (19611229); C. Verhoeven - Herinneringen aan mijn moedertaal - 1978 - FRUTEN onov.ww, wroeten, haastig snuffelen. Kernkamp - Bezorging Dialectenquête 1879 - vruten - wroeten; WBD III.4.2:68 'wroeten' - graven v. konijnenhol, ook 'dabben', 'buten'; WBD III.1.4:344 'wroeten' = wroeten; Goem. WROETEN - Ook in den zin van 'woelen'; verder hard werken: wroeten en werken. WNT WROETEN; fruute; wroeten; Henk van Rijen: wroeten, overal met je neus in zitten Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |
wroeten , vräöte
, vrudde – gevrud , wroeten Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |