Woord: wolleboon
wolleboon , wölle boëne
, dikke boonen. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
wolleboon , wullebón
, wullebónne , tuinbonen. Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
wolleboon , wölleboon , vrouwelijk
, wölleboone , wölleböönke , tuinboon. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
wolleboon , wulleboëne
, tuinboëne. Bron: Kuipers, Cor e.a. (1989), È maes inne taes. Plat Hôrster, Horst. |
wolleboon , willebòn , wullebòn
, tuinboon. Bron: Crompvoets, H. en J. van Schijndel (1991), Mééls Woordeboe:k. Meijel: Medelo. |
wolleboon , wölleboen , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, wölleboene , - , boon , (bep. dikke soepboon) wölleboen VB: wölleboene zién dikke boene dy ién de sop gebruk woerte (wörde?) Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
wolleboon , wullebon , zelfstandig naamwoord
, tuinboon (Land van Cuijk) Bron: Swanenberg, A.P.C. (2011), Brabants-Nederlands: Nederlands-Brabants: Handwoordenboek, Someren |
wolleboon , [tuinboon] , wölleboean , vrouwelijk
, tuinboon Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
wolleboon , wölleboeën , zelfstandig naamwoord
, wölleboeëne , wöllebuënke , tuinboon (Vicia faba); dae wölleboeëne wiltj aete, mót miërt neet vergaete – wie tuinbonen wil oogsten (eten), kan ze het best in maart poten Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
wolleboon , wölleboeëne
, (meervoud) tuinbonen Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
wolleboon , wulleboeëne
, tuinbonen Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |