Woord: wierook
|
wierook , wierrik
, wierook. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
wierook , wierook , [zelfstandig naamwoord]
, [wierook] Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
wierook , wierouk , wienrouk , mannelijk
, wierook. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
wierook , wieroük , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, - , - , wierook , VB: Es d'n ueleger sjpëult en de wieroük daamp dan gief dich dat e gaans epäort geveul. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
wierook , wierouk , mannelijk
, wierook Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
wierook , wieërouk , wierouk, wieruîk , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, eerste vorm Weerts (stadweerts), Buitenijen (kerkdorpen rondom stadskern); tweede en derde vorm Nederweerts, Ospels; wierook Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
wierook , wierik
, wierook Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |