Woord: wiek
wiek , wiek , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, Zie de wdbb. – Alleen in de zin van molenwiek is de vorm wiek gebruikelijk; de dialectische vorm is wuuk (zie aldaar). Bron: Boekenoogen, G.J. (1897), De Zaanse Volkstaal. Deel II: Zaans Idioticon - Aanvullingen. Zaandijk (herdruk 1971) |
wiek , wuuk , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, De gewestelijke vorm van wiek (vgl. aldaar); alleen gebruikelijk in de volgende toepassingen. – 1) Pluksel; dotje van uitgeplozen wol enz. || Leg er ’en wukie op. Steek maar ’en wuuk (een watje) in je oor. Vgl. wukig. 2) Vleugel, vlerk. || Toen hij (Cupido) ons zag, schudde hij zen wuukjes uit. Uit een bruiloftsagrement (midden 19de e.). – Vgl. wuken. 3) Vleugel, omhoog geslagen driehoekige punt van een vrouwenmuts (Westzaan); zie snor I, 3. Bron: Boekenoogen, G.J. (1897), De Zaanse Volkstaal. Deel II: Zaans Idioticon - Aanvullingen. Zaandijk (herdruk 1971) |
wiek , weekske
, een soort pluksel. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
wiek , wuuk , zelfstandig naamwoord
, Wiek, vleugel, in de zegswijze ientje in z’n wuuk skoppe, iemand uit het veld slaan. Vgl. Fries wjuk. Meervoud wuke, 1. Wieken. 2. Vleugels. 3. Uitslaande zijkanten van een hul (verouderd). Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
wiek , wiek
, katoenen lampepit in een petroleumlamp. Bron: Crompvoets, H. en J. van Schijndel (1991), Mééls Woordeboe:k. Meijel: Medelo. |
wiek , wiek , 0
, wieken , 1. molenwiek Ein wieke van de meulen is kapot (Erf), De wieken staot stil (Man) 2. vogelwiek Toen Willem deur het veld leup, kwamp er een klocht petriezen op de wieken (Mep) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
wiek , wieke , zelfstandig naamwoord
, wiek van een molen of vogel Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
wiek , wiekke
, wiek van de molen. Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde. |
wiek , wieke , zelfstandig naamwoord
, de; molenwiek Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
wiek , wieke , (met korte ie) , zelfstandig naamwoord
, wiek (van een molen). Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
wiek , wiêjk
, grote diepe snee, winkelhaak in een stof Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen |
wiek , wiejk , zelfstandig naamwoord
, diepe snee (Helmond en Peelland) Bron: Swanenberg, A.P.C. (2011), Brabants-Nederlands: Nederlands-Brabants: Handwoordenboek, Someren |
wiek , [lampenpit ] , week , vrouwelijk
, weke , weekske , katoenen kaarsenpit, lampenpit voor olielamp Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
wiek , [(molen)wiek] , wiek , (wie\k) , vrouwelijk
, wieke , wiekske , (molen)wiek Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
wiek , weêk , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, weêke , weêkske , lampenkatoen; vuilafvoerbuisje Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |