Woord: wang
|
wang , wange , vrouwelijk
, wangen , wang. Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
|
wang , wang , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, vgl. loerwang. Bron: Boekenoogen, G.J. (1897), De Zaanse Volkstaal. Deel II: Zaans Idioticon - Aanvullingen. Zaandijk (herdruk 1971) |
|
wang , wang
, wengske , wang. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
wang , wånge , vrouwelijk
, wången , wengchien , wang. Zie: kiènnebakke Bron: Jonker, L. & H.G. van Grol (z.j., ca 1940), Woordenboek dialect van Vriezenveen |
|
wang , waang , wang , [zelfstandig naamwoord]
, wang. ‘t waang (West-Westerkwartier). Hest n mug op ‘t waang zitten. Mv. vaak wangen. || wang Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
wang , wang , wange , 0
, wangen , (Zuidoost-Drenthe, Midden-Drenthe, Kop van Drenthe). Ook wange (Zuidwest-Drenthe, Midden-Drenthe, veengebieden Oost-Drenthe) = wang Hij was kenbaor an die snee op zien wange (Die), Hij haar een grote moedervlekke op de wange (Dwi), De traonen leupen mien mo over de wangen van het lachen (Bei), z. ook leier 3. één van de beide muurtjes, waarop de kap van de haard aan weerskanten rust (Sle) *Hönnig op brood / Wangen rood (Vri) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
wang , wang
, wang. verkl. wèngske. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
|
wang , wange
, wang Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
wang , wange , wangn
, wang, dijk van de wetering Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde. |
|
wang , wange , wang , zelfstandig naamwoord
, de, et 1. deel van het gezicht: wang 2. zijkant van bep. vruchten, zoals appels Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
wang , wang , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, wange , wengske , wang , VB: 't Kênneke hèt wengskes wie bellefleurkes. VB: De wang van 't véreke wörd ién 't hûidvlèis gedoën. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
wang , wange , zelfstandig naamwoord
, wang. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
wang , wèngske
, wangetje Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen |
|
wang , wang , vrouwelijk
, wange , wengske , wang , Roeaj wengskes höbbe. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
wang , wang , zelfstandig naamwoord
, wange , wengske , wang; het wang – de wang Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
wang , wang , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, wânge , wengske , wang Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
wang , wèngske , zelfstandig naamwoord
, verkleinwoord van ‘wang’ wangetje; Cees Robben – ’t wengske dicht bij moeders wang (19571207) Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |
|
wang , wang
, wange , wengske , wang Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |