Woord: vliegen
|
vliegen , vleigen , [werkwoord]
, 2 p.s.pr.ind. vlugst, 3 p. vlugt , vliegen. Vleigop, spiritus sal. amm. cum calce viv. Bron: Boeles, P. (ca. 1875), Idioticon Groninganum. Vergelijkend woordenboek van den Groningschen tongval, uitgegeven door Siemon Reker, 1977, Egbert Forsten & Profiel. |
|
vliegen , vleugen
, gevlogen. Bron: Molema, H. (1889), Proeve van een woordenboek der Drentsche volkstaal in de 19e eeuw, handschrift |
|
vliegen , vlijgen
, (= vliegen), voor: veel bij de straat zijn, van meisjes, vooral wanneer het haar om eenʼ vrijer te doen is. Zulk een meisje krijgt den schimpnaam van vlijgert, en: vlijggad; maakt zij zich daaraan in ʼt geheel niet schuldig, dan zegt men: zijʼs niks nijt vlijgachtig; loopen en vlijgen bie stroat, tautologie – vlijgerei = het veel samenkomen van jongens en meisjes, die elke gelegenheid daartoe opzoeken; watʼn gevlijg! = wat een geloop, gedraaf, buitengewone drukte bij de straat! – ʼt wark vlōgt mie an, zegt de ordelijke en ijverige vrouw, wanneer zij het huiswerk niet op tijd af kan doen of afgedaan kan krijgen; dʼr vlōgt ʼn dik stōk wind = het waait hard; – oet en in vlijgen = onophoudelijk ʼt huis in- en uitloopen. Als zelfstandig naamwoord komt het voor in de uitdrukking: ʼt dut mie nei as vlijgen! (Ommelanden) = ʼt benieuwt mij geducht. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
vliegen , vliegen , sterk werkwoord
, zie een zegsw. op haastig I, en vgl. vlienen. In de bouwkunde. Van houten voorgevels, inzonderheid van het puntig toelopende bovenstuk van een voorschot. Vooroverhellen. Men bouwt topgevels vliegend, omdat ze, als ze te lood (naar de loodlijn) worden geplaatst, schijnbaar achteroverhellen. || Hoeveel moeten we het voorschot vliegen laten (hoeveel cm moet het uit het lood komen)? Veel huizen en pakhuizen benne vliegend ’ebouwd. Bron: Boekenoogen, G.J. (1897), De Zaanse Volkstaal. Deel II: Zaans Idioticon - Aanvullingen. Zaandijk (herdruk 1971) |
|
vliegen , vlienen , sterk werkwoord, intransitief
, Vliegen. Het verl. deelw. en praes. enkelv. schijnen niet in gebruik te zijn. || De vogels vlienen deur de lucht. Kijk deer es ’en hoop spreeuwen an kommen vlienen. Ik wou de eenden grijpen en net vlonen ze weg. – Evenzo elders in N.- Holl. || Juist toe ie weer op Guurtje miende an te vlienen ... stond Piet Bras voor hem, Sch. t. W.1, 302 (W.-Friesl.). – Het ww. is door misverstand ontstaan uit de inf. vlien. || Het Swaluwken komt vlien op der kist, VALCOOGH, Regel d. Schoolm. 36. Vandaar luidt in W.-Friesl. de 3e pers. enkelv. praes. nog vliet. || Wup! deer vliedt het mes een gezicht veer over ’t ais (ijs), Sch. t. W., t.a.p. Bron: Boekenoogen, G.J. (1897), De Zaanse Volkstaal. Deel II: Zaans Idioticon - Aanvullingen. Zaandijk (herdruk 1971) |
|
vliegen , vleege
, vleeg, vlügs, vlüh, vloog, gevlaoge , vliegen. Laote vleege, een wind laten. Hae zuut ze vleege, hij is snik. De doeve vleegen oet, gezegd tegen iem. die de broek open laat staan. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
vliegen , vleigen
, vlääg, evläägen; ik vleige, dů vlögst, hei vlög, wi, i, zei vleigt , vliegen Bron: Jonker, L. & H.G. van Grol (z.j., ca 1940), Woordenboek dialect van Vriezenveen |
|
vliegen , vlaigen , [werkwoord]
, ik vlaig, doe vlogst, hai vlogt; ik vloog, heb vlogen; Hogeland, W.K., Stad, Westerwolde doe vlugs(t), hai vlugt. , 1 vliegen. ‘t Dut mie nij as vlaigen = ‘t lijkt mij heel vreemd; ook: ‘t liekt ja net als vlaigen. Ik wil ja laiver dat ‘t vloog! (Hogeland en Westerkwartier) - a. ik wou dat het ding ‘k weet niet waar was; b. ik doe het vast niet. Ik wait nait, woar e stoven òf vlogen is. Der vlogt n dik stok wind = ‘t waait hard.; 2 langs de straat slenteren. ‘t Wicht mag geern bie ‘t pad vlaigen; zie vlaiger. Vlogt ze ook? = is ze graag op straat?; 3 hard lopen. Kòien vlaigen deur ‘t laand. De hoas vloog op. Schertsend: hai vlugt ter over as n hoas over n glende ploat (Hogeland) Oet en in vlaigen = ‘t huis in en uit lopen.; 4 op e loop vlaigen = op hol gaan.; 5 hard werken. Der was gain vlaigen aan.; 6 snelle bewegingen maken. De kòlk vloog vol = liep in een ogenblik vol. Over n bult vlaigen = over de kop buitelen. Fig. onder de voet raken.; 7 ‘t Vlogt joe aan = ‘t is zo ellendig, verwaarloosd, stuk, dat het je in hoge mate ergert. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
vliegen , vleeng , sterk werkwoord
, 1e persoon enkelvoud tegenwoordige tijd: vleege, 2e persoon enkelvoud tegenwoordige tijd: , vliegen. t Vlùg um van de haane, hij werkt verbazend vlug Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
|
vliegen , vliêge
, D’r énne laote vliêge Een wind laten. Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
|
vliegen , vleige
, vlooch, haet of is gevlaoge , vliegen. Dat is gevlaoge: dat is naar de maan. Eine laote vleige: een wind laten. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
vliegen , vlieng
, vleug, evlöang , vliegen; * ik sloa niks of as vlieng: mij past alles. Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
|
vliegen , vliegen , vleeigen, vlegen, vleigen, vlaigen , sterk werkwoord, onovergankelijk
, (Zuid-Drenthe, Midden-Drenthe). Ook vleeigen (Midden-Drenthe, Kop van Drenthe), vlegen (Midden-Drenthe, Zuidwest-Drenthe), vleigen (Kop van Drenthe, Zuidoost-Drents veengebied), vlaigen (Kop van Drenthe, Veenkoloniën) = 1. vliegen Der vleug een korhaon oet de heide (Dro), De hagel vleug mij um de oren geweerhagel (Sle), De vonken vleeigt over het dak (Eex), Der is mie een mugge in het oge vlogen (Bco), Maor ik wus niet, waor Hinderk steuven of vleugen was waar hij gebleven was (ti), Der is mij een stuk oet de kop van het haarspit vleugen (Oos), Ze vleugen mekaor in de haoren (Anl), ...um de hals (Gro), Er vliegt malle lappen langs de locht gezegd van lelijke buien (be:Zdw), Die zet alle veugelties vliegen doet niet veel (Hol), Die kèrel was niet te vertrouwen, ik was er zowat invleugen (Sle) 2. snel gaan Je moeten de koien even opholden, aanders vleigen ze alle dammen in rennen (Een), De dagen en de maonden, die vleegt er langes (Hijk), In een knik in de weg vleug hij de sloot in (Mep), De kinder kwamen der anvliegen, toen ze bes zagen (Oos), Hol toch is op aal hen en weer te vleigen rennen (Bov), Het geld vlög je deur de handen (Sti), Het zwaore wark vlug hum van de handen gaat snel (Bei) *Een vleigende kraaie hef altied wat (Erf), ...viendt aoveral wat (Mep); In Medemblik ziet ze ze vliegen (Hgv); Dat lieg ie! Antw. Stik de doeme in het gat, dan vlieg ie (Mep) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
vliegen , vliegen
, vliegen. (vlieg, vlòg, gevlòggen). Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
|
vliegen , vlîêgen
, vlög, vleug, vleugen, evleugen , vliegen Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
vliegen , vliegn
, vliegen. Der vleugn ’n troep kraajn aover de âkkers. Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde. |
|
vliegen , vliegen , werkwoord
, 1. zich met vleugelbewegingen door de lucht voortbewegen 2. (van bijen) zwermen 3. (van een vliegtuig) zich door de lucht voortbewegen 4. zeer snel gaan 5. snel voorbijgaan, bijv. De tied vligt 6. een snelle beweging maken 7. zich snel verspreiden, snel uiteengaan, uiteenspatten e.d., bijv. De bujje vligt uut mekaere 8. zweven, in de lucht hangen, bijv. De haastdraoden vliegen weer 9. in Et liekt wel vliegen het lijkt er niet op, het slaat op niets 10. laten schieten, bijv. iene vliegen laoten een wind laten Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
vliegen , vlege , werkwoord
, vloëg, gevloëge, vlegenterre , vliegen , (afw. vormen o.t.t. dich vlûigs, hër vlûig) VB: De verwiéte vloegen ôs öm de oere.; 'nne laote vlege wind (een wind laten) 'nne laote vlege (zie 'laten') Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
vliegen , vlíége
, vliegen Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
|
vliegen , vliege
, vliegen. in de uitdrukking “van de vliege nor de bliendaoze gaon”, “van de regen in de drup komen”. Bron: Luysterburg, J. e.a. (2007), Dialecten in het Zuidkwartier. Hoogerheide, Ossendrecht, Putte, Woensdrecht, Heemkundekring Het Zuidkwartier. |
|
vliegen , vliejge
, vliegen , Lòt die vliejge mèr vliejge. Laat die vliegen maar vliegen. Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen |
|
vliegen , vlege
, ich vleeg, doe vluugs, hae vluugtj, zie vlege, , 1. vliegen 2. een wind laten , Doe mós neet hoeager wille vlege es dien vluuegels dich kónne drage: je moet niet meer ondernemen dan je verantwoord kunt doen. Doe mós neet wille vlege vuuerdes se vluuegels höbs. Doe zuus ze vlege. Ein vlegendje kraon vingtj mieër es ein zittendje: iemand die zich onder de mensen begeeft heeft meer kans om zijn voordeel te behalen. Vrieje det de stökker t’r vanaaf vlege.: iemand die zich onder de mensen begeeft heeft meer kans om zijn voordeel te behalen. Vrieje det de stökker t’r vanaaf vlege. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
vliegen , vlege , werkwoord
, vluugtj, vloeëg, gevloeëge , vliegen; der eine laote vlege – een scheet laten Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
vliegen , vlege , werkwoord
, vluugtj/vlugtj, vloeëg/vloog, gevloeëge/gevloge , vliegen Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
vliegen , vlôog , werkwoord
, verleden tijd van 'vliege' vloog Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |
|
vliegen , vlaege
, vlaog – gevlaoge , vliegen Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |