Woord: vijg
|
vijg , vijg , veeg
, lasteren of nietswaardig vrouwspersoon. Het beteekent eigenlijk niets, zooals men ook zegt: Gij zijt mij dat niet waard. Ik wil er dat niet voor geven Bron: Panken, P.N. (1850) Kempensch taaleigen, Idioticon I, A-Z, Idioticon II, H-Z, red. Johan Biemans, 2010, Bergeijk. |
|
vijg , vieg
, vijg. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
vijg , viige , vrouwelijk
, vijg Bron: Jonker, L. & H.G. van Grol (z.j., ca 1940), Woordenboek dialect van Vriezenveen |
|
vijg , viege , vieg , [zelfstandig naamwoord]
, vijg. Elk zien meug, zee de boer, en hai at viegen (mit stroop veur de dörst). Bargoens: hai kreeg n vieg(e), n figge mit n dalles = niets. Peerviegen. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
vijg , viege , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, vieng , vijg Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
|
vijg , viech , vrouwelijk
, viege , viechske , vijg. ’n Ammerekaansje viech: een dadel. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
vijg , viege
, vijg. Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
|
vijg , viege , vieg , 0
, viegen , (Zuid-Drenthe, Midden-Drenthe, Veenkoloniën). Ook vieg (Zuidoost-Drents zandgebied, Midden-Drenthe, Kop van Drenthe) = vijg Jammer det er zoveule pitties in die viegen zit (Mep) *Elk zien meug, zee de boer en hie at viegen (Bov); Elk zien meug, mor ik eet viegen veur de dörst (Sle) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
vijg , vîêge
, vijg Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
vijg , viege , zelfstandig naamwoord
, de; vijg Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
vijg , viég , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, viége , - , vijg , VB: Nèi, dy viége ët ich neet, de kuünsjes koëme mich oonder me gebiët ién. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
vijg , viege , zelfstandig naamwoord
, vijg. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
vijg , vieg , vrouwelijk
, viege , viegske , vijg Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
vijg , vieg , zelfstandig naamwoord
, viege , viegske , vijg Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
vijg , vieg , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, viêge , viegske , vijg Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
vijg , vèèg , zelfstandig naamwoord
, "1. vijg; vijg, zowel voor de vrucht v.d. vijgeboom als van de dadelpalm , ook 'smèrlap’ of 'veègedaal' genoemd; MP gez. 'Ieder zene meug', zi den boer, èn hij fraat vèège. WBD III.2.3:173 'vijg' = dadel, ook 'dadel' of 'vijgendaal’; Pierre van Beek – Komt men ""als Jan met kraaien naor de mert (markt)"" of ""mee vijgen nao Paosen"" dan is men met zijn voorstel te laat. (Tilburgse taalplastiek 13 Nieuwe Tilburgse Courant – donderdag 11 mei 1950); 2. veeg; ‘Hier is dieje bandiet van ons, assie nie löstert, gift em mar un vèèg; tegen zen oren’, zeej ons moeder tegen zuster Willemien. (Lodewijk van den Bredevoort – ps. v. Jo van Tilborg, Kosset den brèùne eigeluk wel trekken? Dl. 1, Tilburg 2006)" Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |
|
vijg , vie~g
, vijg Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |