Woord: verzwijgen
|
verzwijgen , verzwiege
, verzwijgen. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
verzwijgen , verswiegen , [werkwoord]
, verzwijgen. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
verzwijgen , versjwiege
, versjweech, haet of is versjweege , verzwijgen. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
verzwijgen , verzwieng
, verzweeg, verzwèèng , verzwijgen. Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
|
verzwijgen , verzwiegen , sterk werkwoord, overgankelijk
, verzwijgen Je moet dat niet verzwiegen veur de plietsie (Hav), Ik vule dat hij wat verzwig (Bro) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
verzwijgen , verzwiegen , werkwoord
, verzwijgen Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
verzwijgen , verzwiegen , werkwoord
, verzwig/verzwiegt, verzweeg/< , verzwijgen. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
verzwijgen , [geheimhouden] , verzwiege
, verzwijgen Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |