Woord: verzwakken
|
verzwakken , verzwaakke
, verzwakken. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
verzwakken , verswakken , [werkwoord]
, verzwakken. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
verzwakken , versjwaeke
, versjwaekde, haet of is versjwaek , verzwakken. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
verzwakken , verzjwäoke , werkwoord
, verzjwäokde, verzjwäok , verzwakken , VB: De klôk ês gaans verzjwäok es ze gebreujd hèt. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
verzwakken , [zwakker worden] , verzwake
, verzwaaktj, verzwaakdje, verzwaaktj , verzwakken Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
verzwakken , verzwake , werkwoord
, verzwaâktj/verzwaaktj, verzwaakdje, verzwaâkdj/verzwaakdj , verzwakken Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |