Woord: verkeer
|
verkeer , verkier
, verkeer. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
verkeer , verkeer , zelfstandig naamwoord onzijdig
, [verkeer] Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
verkeer , verkeer , zelfstandig naamwoord
, in de zegswijze vast verkeer hewwe, vaste verkering hebben (verouderd). Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
|
verkeer , verkeer , zelfstandig naamwoord
, et 1. verkeer 2. voertuigen, personen op de weg Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
verkeer , verkier , zelfstandig naamwoord, onzijdig
, - , - , verkeer , VB: 't verkier doer 't duerp woerd e sjtök mênder wie d'n ôtôwëg vêrdig wäor. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
verkeer , verkieër , onzijdig
, verkeer , ’t Verkieër weurtj aldaag drökker. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
verkeer , verkiër
, verkeer Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
verkeer , verkieër , zelfstandig naamwoord, onzijdig
, verkeer Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
verkeer , verkie~r
, verkeer Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |