Woord: verjaren
|
verjaren , verjööre
, jarig zijn. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
verjaren , verjoaren , [werkwoord]
, 1 zokke rechten verjoaren noa daarteg joar.; 2 baaide kinder verjoaren op aigenste dag. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
verjaren , verjaore
, verjaorde, verjèùrd , a/ verjaren, verjaarden, verjaard, b/ jarig zijn. Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
|
verjaren , verjeere
, verjeerde, is verjeert , verjaren. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
verjaren , verjaoren , verjaorden , zwak werkwoord, onovergankelijk
, Ook verjaorden = 1. verjaren Daor kuuj niks meer an doon, dat is al verjaord (Hav), IJ moet oppassen daj die overweg niet verjaorden laot recht van overweg (Sle), Olde schulden betaal ik niet en neie laot ik verjaoren (Ruw) 2. jarig zijn Doe verjaorst mörgen, is het niet zo? (Gie), Ze verjaorden op dezölfde dag (Dal) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
verjaren , [jarig zijn, niet meer van kracht zijn] , verjoren
, verjaren. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
|
verjaren , verjaord
, verjaard. Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde. |
|
verjaren , verjaore
, jarig zijn , Ik héb alzelèève gàère strûif gehad, nouw bak ik ze vur de kléénkénder és ze verjaore. Ik heb altijd graag pannenkoek gehad, nu bak ik ze voor de kleinkinderen als ze jarig zijn. Bron: Hendriks, W. (2005), Nittersels Wóórdenbuukske. Dialect van de Acht Zaligheden, Almere |
|
verjaren , verjaoren , werkwoord
, verjaren: vervallen doordat iets te lang duurt Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
verjaren , verjaere , werkwoord
, verjaer, verjaerde, verjaerd , 1. jarig zijn Je verjaer’ vandaeg; nou gefilisteerd! 2. verjaren (bijv. straf) Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
|
verjaren , verjëure , werkwoord
, verjëurde, verjëurd , verjaren , (niet meer vervolgbaar zijn) verjëure VB: Sjpiétig genôg ês de maord op dat mèitske verjaord, Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
verjaren , verjoore
, verjaren Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
|
verjaren , vejaore
, verjaren, jarig zijn. Bron: Luysterburg, J. e.a. (2007), Dialecten in het Zuidkwartier. Hoogerheide, Ossendrecht, Putte, Woensdrecht, Heemkundekring Het Zuidkwartier. |
|
verjaren , verjören , werkwoord
, verjören, verjöörd , 1. verjaren, niet meer geldig zijn; 2. zijn/haar verjaardag vieren. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
verjaren , verjaore , verjeure , werkwoord
, jarig zijn (Helmond en Peelland; West-Brabant); verjeure; jarig zijn (Den Bosch en Meierij) Bron: Swanenberg, A.P.C. (2011), Brabants-Nederlands: Nederlands-Brabants: Handwoordenboek, Someren |
|
verjaren , [jarig zijn] , verjaore
, verjaortj, verjaordje, verjaordj , 1. jarig zijn 2. verjaren Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
verjaren , verjaore , werkwoord
, verjaortj, verjaordje, verjaordj , verjaren Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
verjaren , verjaore , zwak werkwoord
, verjaore - verjaorde – verjaord , jarig zijn; verjaren; (geen vocaalkrimping) Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |
|
verjaren , verjäöre
, verjaren Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |