Woord: vergis
|
vergis , [dwaling] , vergis , vegis , zelfstandig naamwoord
, Vergissing. Bî vergis; ʼt was ʼn vergis. Bron: Draaijer, W. (2e druk 1936), Woordenboekje van het Deventersch Dialect, Deventer: Kluwer. |
|
vergis , verges , (klem op de tweede E)
, ik vergis mij, pardon. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
vergis , vergis , [zelfstandig naamwoord]
, onder Holl. invloed ook n vergizzen = vergissing. Dat is n vergis = dat is mis. Dat is bie vergis gebeurd. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
vergis , vergis , zelfstandig naamwoord
, in de zegswijze bai vergis, per vergissing (verouderd). Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
|
vergis , vergis
, vergissing * bie vergis: door vergissing. Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
|
vergis , vergis , 0
, vergissing Hij stak het duusien lucifers bij vergis in de buus per abuis (Sle), Dat moej mij mor niet kwalijk nimmen, dat was een vergis (Hijk), Dat is per vergis zo gebeurd (And), Die hadde mien klompen deur vergis an etrökken (Ker) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
vergis , vergis , zelfstandig naamwoord
, et; het vergissen, vergissing Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |