Woord: verenigen
|
verenigen , vereinige
, vereenigen. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
verenigen , verainegen , [werkwoord]
, 1 verenigen. Doar kin ik mie mit verainegen.; 2 vereniging, ook n verainen; Westerkwartier verainegeng. n Zangverainegen. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
verenigen , verienigen , verenigen , werkwoord
, verenigen: bijeenvoegen, zich samen sterk maken Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
verenigen , verêênege , werkwoord
, verêêneg, verêênegde, verêênegd , verenigen Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
|
verenigen , verejnige , werkwoord
, verejnigde, verejnig , verenigen , VB: V'r zallen ôs môtte verejnige, aanders mäok v'r geng kaans tiënge dè sjtérke tiëngesjtander. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |