Woord: verduisteren
|
verduisteren , verduustere
, verduisteren. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
verduisteren , verduustern , [werkwoord]
, 1 verduisteren.; 2 verduistering. Zunsverduustern. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
verduisteren , verduustern , zwak werkwoord, (on)overgankelijk
, 1. duister maken Ien de oorlogstied mus alles verduusterd worden (Nije) 2. duister zijn De zunne was verduusterd en ie heurden gien vogel meer (Bov) 3. achteroverdrukken, achterhouden Hie hef geld verduusterd (Oos) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
verduisteren , verduusteren , werkwoord
, verduisteren, donker maken Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
verduisteren , verduústere , werkwoord
, verduústerde, verduústerd , verduisteren , VB: De woülke verduústere 't leech van de zon VB: Ién d'n oerlog môs v'r alle roéte verduústere.; verdonkeremanen verduústere Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
verduisteren , verduusteren , werkwoord
, verduusteren, verduusterd , verduisteren. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
verduisteren , [verduisteren] , verduustere
, verduustertj, verduusterdje, verduusterdj , verduisteren , In d’n oearlog móste de minse saoves verduustere vuuer de vlegers. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
verduisteren , verduustere , werkwoord
, verduustertj, verduusterdje, verduusterdj , verduisteren Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |