Woord: verdrogen
|
verdrogen , verdreugen
, (verdrogen; wederkeerend) = droge kleeren aantrekken; ook = de kleeren zijn mij aan ’t lijf gedroogd. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
verdrogen , verdruëge
, verdroogen. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
verdrogen , verdreugen , [werkwoord]
, 1 verdrogen. ‘t Laand verdreugt.; 2 droog maken, in: zok verdreugen, n kind verdreugen = schoon goed aantrekken.; 3 zok verdreugen loaten = tot zijn verveling zitten. Ik wil mie doar nait verdreugen loaten = ik wil mij daar niet doodkniezen. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
verdrogen , verdrouge , werkwoord
, Ook: een droge, schone luier aandoen (verouderd) | Ik moet efkes de pop verdrouge. Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
|
verdrogen , verdreuge
, verdreuchde, is verdreuch , verdrogen. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
verdrogen , verdruuëge
, 1) minder melk gaan geven wegens drachtigheid; 2) van de leg afraken. Bron: Crompvoets, H. en J. van Schijndel (1991), Mééls Woordeboe:k. Meijel: Medelo. |
|
verdrogen , verdreung
, verdreung, verdreugd , verdrogen. Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
|
verdrogen , verdreugen , zwak werkwoord, overgankelijk
, 1. verdrogen As er niet gauw règen komp, verdreugt oes alles (Ruw), De erpel zit verdreugd in de grond (Zwin) 2. schone luier omdoen (Zuidwest-Drenthe, zuid) Het kiend lösmaken um het te verdreugen (Eli), Aj moeder heurt, dan hef ze zowat hiel Barkenheide verdreugd (ui) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
verdrogen , verdreugen
, verdrogen. ’t moet noddig wir ’s regenen, alles stè te verdreugen, het moet nodig regenen, want alles verdroogt. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
|
verdrogen , verdreugen
, verdrogen Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
verdrogen , verdréúge
, verdrogen , És't nie rèègent dan zal hil d’n ókst verdréúge, dan zén we'r gaauw meej klaor. Als het niet regent dan zal de hele oogst verdrogen, dan zijn we er vlug mee weg. Bron: Hendriks, W. (2005), Nittersels Wóórdenbuukske. Dialect van de Acht Zaligheden, Almere |
|
verdrogen , verdreugen , verdrugen , werkwoord
, 1. verdrogen, uitdrogen 2. een schone luier geven Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
verdrogen , verdrôôge , werkwoord
, verdrôôg, verdrôôgde, verdrôôgd , verdrogen De blomme staon te verdrôôge Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
|
verdrogen , verdruge , werkwoord
, verdruugde, verdruug , verdrogen , VB: Goej dy appeleseen mer eweg, dy ês gaans verdruug, neet mie te ëte. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
verdrogen , verdruuwege
, verdrogen Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
|
verdrogen , verdreugen , werkwoord
, verdreugen, verdreugd , verdrogen. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
verdrogen , verdreuge
, verdrogen , We hén hard reegen nòddig, alle gewas verdreugt. We hebben hard regen nodig, alle gewas verdroogt. Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen |