Woord: vee
vee , vei , vij
, zie: vij. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
vee , vee , zelfstandig naamwoord, onzijdig
, vgl. Vieland. Bron: Boekenoogen, G.J. (1897), De Zaanse Volkstaal. Deel II: Zaans Idioticon - Aanvullingen. Zaandijk (herdruk 1971) |
vee , vië
, vee. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
vee , vai , zelfstandig naamwoord onzijdig
, ‘t vee, ‘t vij. , (Stad) Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
vee , vee , zelfstandig naamwoord onzijdig
, Ook ‘t vij; ‘t vai (Stad); Westerkwartier altijd ‘t vee. Veearts = koudokter; veeboer = gruinboer. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
vee , vij , zelfstandig naamwoord onzijdig
, nevenvorm van vee, doch de enige vorm in ‘t Westerkwartier Vergelijk zee en zij, mee (de drank) en mij. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
vee , vai , vij
, vee Bron: Steenhuis, F.H. (1978), Stoere en Olderwetse Grunneger Woorden, Wildervank: Dekker & Huisman |
vee , vee , onzijdig
, vee. De boer gebruikt deze term voor de levende have op zijn bedrijf, uitgezonderd hiervan zijn de melkgevende koeien, die “de beeste” genoemd worden. ’t Vee en de beeste vouere: het vee en de koeien voeren. Geliek vee lėk zich: soort Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
vee , vieë
, rundvee algemeen. Bron: Crompvoets, H. en J. van Schijndel (1991), Mééls Woordeboe:k. Meijel: Medelo. |
vee , vie , vee, veei, vei, vai , 0
, (Zuidoost-Drents zandgebied, Zuidwest-Drenthe, zuid). Ook vee (Midden-Drenthe, Zuid-Drenthe), veei (Midden-Drenthe, Kop van Drenthe), vei (Kop van Drenthe, Zuidoost-Drents veengebied, Veenkoloniën), vai (Kop van Drenthe, Veenkoloniën) = vee Een keuterboertie hef niet veul veei (Eex), De kinder waren zeik en het vei was ok nich goud (Bco), Het drievend vie hew wat körter bij vee dat elke avond naar huis wordt gedreven (Sle) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
vee , véé
, vee. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
vee , vee
, vee Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
vee , vêê , zelfstandig naamwoord
, vee Het vêê wier deur de vêêas ingespoote Het vee werd door de veearts ingespoten; Azzie vêê heb, binje huie wachtende Het risico van het veehoudersbedrijf: als een dier sterft brengt alleen de huid nog geld op Zie ook huie Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
vee , vie , zelfstandig naamwoord, onzijdig
, - , - , vee , VB: 'r Hèt vëul wérk: 'r hèt vie, laand en fruet. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
vee , víéje , veej
, vee Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
vee , vii
, vee Bron: Peels-Mollen, J. met werkgroep Weerderheem in Valkenswaard (Ed.) (2007), M’n Moederstaol. Zôô gezeed, zôô geschreeve. Almere/Enschede: Van de Berg. |
vee , vieë , onzijdig
, vee Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
vee , vië
, vee; geliek vië lektj zich – soort zoekt soort Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
vee , vieë , zelfstandig naamwoord, onzijdig
, vee Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
vee , veej , zelfstandig naamwoord
, WBD vee; WBD stuks veej; inder - stuks vee; Cees Robben - èn drôomend veej vergit te graoze Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |
vee , vieë
, vee Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |