Woord: transeneren
transeneren , transeneere
, plagen, kwellen. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
transeneren , transeneiere
, transeneierde, haet of is getranseneiert , tergen, kwellen, plagen. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
transeneren , transenere , werkwoord
, transeneerde, getranseneerd , kwellen , (mnl. 'transeneren': afpersen, uitzuigen) VB: Sjej oét mêt dèn hoond te transenere, dalik hèt 'r dich. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
transeneren , transenere , trensenere
, transeneertj, transeneerdje, getranseneerdj , treiteren, pesten, judassen , Sjei oet mèt det getranseneer! Sjei oet mèt trensenere. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
transeneren , transenére , werkwoord
, transeneertj, transeneerdje, getranseneerdj , plagen, sarren, langdurig pesten, treiteren (Middelnederlands: ‘transineren’ – afpersen) Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
transeneren , transeneêre , trenseneêre, transenieëre, trensenieëre , werkwoord
, transeneertj/trenseneertj, transeneerdje/trenseneerdje, getranseneerdj/ getrenseneerdj , eerste en tweede vorm Weerts (stadweerts); derde vorm Buitenijen (kerkdorpen rondom stadskern), Nederweerts, Ospels; plagen, sarren, treiteren Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |