Woord: tam
|
tam , tam
, zacht, week; het woeste land wordt tammer door de bebouwing. Kil. tam = Zoveel als: handelbaarder. Zie ook: sam. Bron: Molema, H. (1889), Proeve van een woordenboek der Drentsche volkstaal in de 19e eeuw, handschrift |
|
tam , [honk] , tam
, honk, 5. Bron: Ebbinge Wubben, C.H. (1907), ‘Staphorster Woordenlijst’, in: Driemaandelijkse Bladen 6, 61-94 |
|
tam , taam
, tam. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
tam , taam
, taamder, taamste , tam; moe. ’t Is taam in ’t getuuch: zij is erg volgzaam. Ich höb die éns gout taam gemaak: ik heb die eens goed moe gemaakt. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
tam , tam , bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
, 1. tam Dei kraaie hebt ze tam maakt (Bov), As de fazanten mar geregeld voord wordt, bint ze zo tam (Zwe) 2. niet in het wild groeiend Der zit van ’t jaor veul tamme kestanjes an de bommen (Sle), z. ook mak 3. week, zacht van grond (wp) Het woeste land wordt tammer door de bebouwing 4. onkruidvrij (Zuidwest-Drenthe, zuid) Hij hef de grond tam (Ker) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
tam , táám
, tam. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
|
tam , tam
, tam Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
tam , tam , bijvoeglijk naamwoord
, 1. niet wild, als huisdier gehouden 2. (van bomen, planten) gekweekt, niet wild Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
tam , täom , bijvoeglijk naamwoord
, taomer, 't taomste , tam , (attr. m. taome, vr. taom, o. täom, mv. taom, pred. täom) VB: 'nnen Taome knién. VB: Taom kesjtäonzjele; gedwee (taomer, 't taomste) (attr. m. taome, vr. taom, o. täom. mv. taom pred. täom. VB: Dat ês 'n éch täom pêrdsje, dao kênt 't kênneke röstig e röndsje op mäoke.; täom zién doodmoe (doodmoe zijn) täom zién Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
tam , taam
, tam Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
|
tam , taam
, tamer, taamst , tam , Ei taam däölke: een tam kauwtje. Taam kestaanjele: tamme kastanjes.: tamme kastanjes. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
tam , taâm , taam , bijvoeglijk naamwoord
, tame , tam, mak Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
tam , taam , bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
, kalm, tam Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
tam , taam
, tamer – taams , tam Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |