Woord: stroop
|
stroop , stroup
, (Stad-Groningsch) = stroop. Vgl. fioul, kour, schoul, spouk, fitrioul. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
stroop , stroeëp
, siroop. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
stroop , streup , [zelfstandig naamwoord]
, ‘t streupen. Op de streup goan. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
stroop , stroep , [zelfstandig naamwoord]
, nevenvorm van struup. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
stroop , stroop , [zelfstandig naamwoord]
, Ik smeer hom gain stroop om de mond = ik wil hem niet vleien. Stroop werd als verzachtend middel gebruikt bij zweren. Stroop trekt roos oet. Doar kìnst stroop op doun! zie stip. Wolt ter ook stroop op hebben? = ben je nu nog niet tevree? maak geen complimenten! || stroopkan Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
stroop , stroup , [zelfstandig naamwoord]
, stroop. Gloeiende görde mit stroup! (Stad), uitroep van verbazing. Strouppiepkes. || strooppiepkes , (Stad en Westerwolde) Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
stroop , stroup
, stroop Bron: Steenhuis, F.H. (1978), Stoere en Olderwetse Grunneger Woorden, Wildervank: Dekker & Huisman |
|
stroop , stroup , zelfstandig naamwoord
, Stroop. Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
|
stroop , sjroop , mannelijk
, sjrööpke , stroop, zie het oudere: ziepnaat en zeim. Sjroop sjtaoke: stroop stoken, bereiden. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
stroop , sjtruip , vrouwelijk
, sjtruipe , golf; bende, troep; stoot, roffel. Gaef ’m ’n sjtruip: geef een stoot gas. Gaef ’m ’n sjtruip, dan gaon ich mit de patsj rónjt: speel een deuntje, dan ga ik met de pet rond. ’n Sjtruip in höbbe: een glaasje op hebben. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
stroop , strèùp , zelfstandig naamwoord
, groot aantal. In “De Ballade van Jaon d’n Os” zegt zijn vrouw Sofie tegen de rechter: “Hang ’m nie òp, meneer. ’k Krèèg nòòt ginne-n-andere mins meej zò’n strèùp kènder.”Sofie had 12 kènder. Of 13? Ze was de tel kwijt. Bron: Naaijkens, J. (1992), Dè’s Biks – Verklarende Dialectwoordenlijst, Hilvarenbeek |
|
stroop , streup , 0
, het stropen Asse wij op de streup zatten vrogger, dan gunge wij in lei zitten (Hav) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
stroop , stroep , stroop, strooup, stroup , 0
, (Zuidoost-Drents zandgebied, Midden-Drenthe). Ook stroop (Zuidwest-Drenthe, Zuidoost-Drents veengebied, Veenkoloniën, Kop van Drenthe), strooup (Midden-Drenthe), stroup (Noord-Drenthe) = stroop Vroeger gungen wij met een aker stroep halen (Oos), Wie hebt vandaoge nog pankouk mit stroop had (Vtm), In de oorlog wuurd stroep maakt van sukerbieten (Pdh), Het is zo gaar as stroop (Hgv), (fig.) Hie smeert hum met stroep um de bek vleit hem (Sle), Het wark giet hum van de haanden, net of er stroop om zit (Hav), zie ook sierp Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
stroop , stroop
, stroop Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
stroop , streup , zelfstandig naamwoord
, de 1. het stropen 2. de toestand waarbij men weg is om te stropen, op strooptocht, in op ’e streup Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
stroop , sjrôp , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, - , - , stroop , VB: sjrôp wörd gemak van appele, père en krote. Zw: 'n sjrôpsboëtram: een boterham met stroop Zw: 'n sjrôpsmoûjl: mond en lippen met stroop besmeerd. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
stroop , sjtruep , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, sjtruepe , - , plens , sjtruep VB: Es te neet maks dats te hèim köms, krys te 'n sjtruep wäoter uüver dich heen.; dot (een dot gas) 'n sjtruep gaas VB: 'r Gaof 'n sjtruep gaas en doûw knëurde 'r weg; groep sjtruep VB: 'n sjtruep keender (een grote groep); kinderen (een grote groep kinderen) sjtruep VB: Bié hön hawwe ze vreuger 'n sjtruep keender.; 'n sjtruep naokriége uitbrander (een uitbrander krijgen); 'n sjtruep naokriége Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
stroop , sjroeap , mannelijk
, stroop, gemaakt van appels, peren en/of suikerbieten , Ein bótram mèt kieës en sjroeap. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
stroop , sjroeëp
, stroop ook kruutje Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
stroop , stroeëp , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, stroop Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
stroop , struîp , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, struîpe , struîpke , wilgentenenschiller (toestel) Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
stroop , strêûp , zelfstandig naamwoord
, 1. schare, groot aantal, vooral van kinderen; - en strêûp kènder; - Zen wuw blêef zitte meej en strèùp klèèn kènder; streup kender, (Piet Heerkens; uit: D’n örgel, ‘aaw Tilburg’, 1938); ...'ne streup blaogen aachter 'm aon. (Jan Jaansen; ps. v. Piet Heerkens svd; ’De nuuwe dokter’; feuilleton in 4 afl. in NTC 27-1-1940 – 17-2-1940); Meej hil de strêûp irst in de rups/ dan òn de gòktènt speule. (Lechim; ps. v. Michel van de Ven; ongedateerd knipsel 1960-1980; uit: ‘Kèrmes‘); De Wijs – Mee zo’n streup kèènder moet ik oppaasse dè ze nie van de kaaibaand gaon, as ge naa aachter mekaor loopt, koom ’t wel veur mekaor (27-12-1968); De Wijs – Ons vrouw gao mee de hille streup naor d’n dierentuin, mar ze veinen de lachspiegels ’t leukste (09-07-1967); Cees Robben – ’t Is unne streup... ’n heele klocht... (19580531) ; Cees Robben – Meej hil de streup.. (19600520); Cees Robben – En ’s aovens moet den heele streup/ al vruug den poetzak in (19650507) ; Cees Robben – Zuutjes kuieren, luikes luieren/ mee munne streup... (19540612); Zèède meej hil de streup op pad/ dan is er in de kortste keere/ oe knip wir pannekoeke-plat. (Lechim; ps. v. Michel van de Ven; ongedateerd knipsel 1960-1980; uit: ‘Kèrmes haawe ‘); Meej hil de strèup irst in de rups/ dan ôn de goktènt speule./ Ammol ene raoze kèrmes-steel/ hup, in de mallemeule. (Lechim; ps. v. Michel van de Ven; ongedateerd knipsel 1960-1980; uit: Kèrmes); Ene vadder meej ene kènderstreup/ die veul lewaai meebròchte/ zaat en ketier, smaachtend van dòrst,/ op zen pilske te wòchte. (Lechim; ps. v. Michel van de Ven; ongedateerd knipsel 1960-1980; uit: As de zon schènt...); ...mar tòch ging saoves hil de strêûp/ wir kèèke nòr et daànse. (Lechim; ps. v. Michel van de Ven; ongedateerd knipsel 1960-1980; uit: Vruuger...veul muuger); Piet van Beers – ‘Òn de pil’: Vruuger han de miste meense/ kènder...enen hêele streup. (Spoeje doemmeniemer; 2009); Ik hè geheurd dègge meej un streup jong zit te haawe, diege nie te baos kunt… (Lodewijk van den Bredevoort – ps. v. Jo van Tilborg, Kosset den brèùne eigeluk wel trekken? Dl. 2, Tilburg 2007); ’t Schonst vèèn ik: ‘Ze kosse nie bè mekaor gekweeke krèège’. Dè zeeje ze vruuger as ’n vraauw d’r kènder nòr binne riep. Dè viel dikkels nie meej, want toen han veul vraauwe nòg enen hêele strêûp jong. En kwèkt die ammel mar ’s bij mekaare. Dè moes toen nòg, zonne strêûp. Van de pestoor. (Ed Schilders; Wè zeetie?; website Brabants Dagblad Tilburg Plus 2009); GD94 meej hil dieje strêûp kènder; Frans Verbunt - 'strêûp jong' - kinderschaar; A. Weijnen, Etymologisch dialectwoordenboek (1995) - streup - troep, gezegd van kinderen (Tilb., Hilv.); naglijder op basis van verwantschap met stroopen; Haor KROOI - grote hoeveelheid; veel kinderen. 2. veel, een grote hoeveelheid van het vervolgens genoemde of bedoelde woord; Kees en Bart - Tilburgsche Post ca. 1930 - wènne strêûp gèld!; Ast meej Pinkstere goei weer is,/ Ha ons Sjaan al lang gezeej,/ Maok ik ene keer fonduu klaor/ ge brengt hil de streup mar mee. (Lechim; ps. v. Michel van de Ven; ongedateerd knipsel 1960-1980; uit: Vrèmd eete); Mar et schonste van Karneval vèèn ik den opstoet. Meej al die hôogkèère, èn die strêûpe. (Ed Schilders; Wè zeetie?; Website Brabants Dagblad Tilburg Plus; 2009); WBD III.4.4:256 'streup' = menigte, troep; A.A. Weijnen; Onderzoek dialectgrenzen in Noord-Brabant (1937) - streup (blz. 182), evenals 'klocht'; Biks 'strèup' zelfstandig naamwoord - groot aantal Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |