Woord: straf
straf , straf
, 1) sterk. 2) gestreng, wreed. , 1) Een straffe vent. Die touw is niet straf genoeg. Gij gaat te straf . 2) Hij handelt straf, Bron: Panken, P.N. (1850) Kempensch taaleigen, Idioticon I, A-Z, Idioticon II, H-Z, red. Johan Biemans, 2010, Bergeijk. |
straf , straf , bijvoeglijk naamwoord
, scherp, krachtig. Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
straf , straf
, gestrekt. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
straf , straof
, straf. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
straf , straf , [zelfstandig naamwoord]
, De straf vòlgt op de zunde. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
straf , sjtraof , vrouwelijk
, sjtraove , straf. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
straf , straf , bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
, straf, stevig Der stun een straffe wind (Gas), Hie hef een straffe hand (Oos), Die kan straf drinken (Klv) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
straf , straf , straffe , 0
, (Zuidoost-Drenthe, Noord-Drenthe). Ook straffe (Zuidwest-Drenthe) = straf Daor stiet lange gien straffe genog op (Koe), Hij mus veur straf in de houk staon (Bov) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
straf , straffe
, straf Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
straf , straffe
, straf. Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde. |
straf , straf , bijwoord
, erg Straf zonneg Erg zonnig Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
straf , sjtraof , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, sjtraove , - , straf , VB: Zuus te, dat ês de sjtraof van Slivvenhier. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
straf , straf , bijvoeglijk naamwoord
, sterk. Een straf bäkkien koffie. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
straf , straffe , zelfstandig naamwoord
, straf. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
straf , straaf
, sterk, stevig, straf, heftig. Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
straf , straof , vrouwelijk
, straove , sträöfke , straf , Straof kriege. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
straf , straof
, straf; det is ein straof väör mich – dat vind ik heel vervelend om te doen Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
straf , straf , bijvoeglijk naamwoord
, (Nederweerts, Ospels) flink Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
straf , straf , bijwoord
, goed, machtig; Cees Robben – De vurspraok van Onze Lieve Vrouw van de Hasseltse Kapel [is] zeker zôô straf as die van Kevelèèr... (19710515) Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |