Woord: stof
|
stof , stòf , onzijdig
, stof. Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
|
stof , stof
, in: iemand stof levêrn = hem de handen vol geven, veel werk leveren, en fig.: hem tot inspanning van al zijne krachten noodzaken, bv. in een’ wedstrijd. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
stof , stuf
, stof. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
stof , stof , [stǫf] , onzijdig
, stof Bron: Jonker, L. & H.G. van Grol (z.j., ca 1940), Woordenboek dialect van Vriezenveen |
|
stof , stoffe , [stǫfə]
, weefsel. Ne goude stoffe: goede stof Bron: Jonker, L. & H.G. van Grol (z.j., ca 1940), Woordenboek dialect van Vriezenveen |
|
stof , stòf , [zelfstandig naamwoord]
, Kòrt van stòf. Ik zel hom stòf levern = het hem moeilijk maken. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
stof , stòf , zelfstandig naamwoord onzijdig
, het stof; ook vaak de stòf. ‘t Stòf nait eerder òfkloppen as dat ‘t dreug is = ‘t ijzer smeden, als ‘t heet is. - Oud bruiloftsliedje: ‘t Is mooi weer. En ‘t blift mooi weer, ‘t Stòf vlogt over haaide.... Boerenweerspreuk: Stof in Meert is gòld weerd. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
stof , sjtaof , sjtäöf , mannelijk
, stof.; sjtöb sjtäöf stof Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
stof , sjtóf , mannelijk
, sjtóffe , sjtufke , stof, geweven goed. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
stof , stof , 0
, stof, textiel De gerdienen bint van holle stof maakt; ie kunt er dwars deurkieken (Nam), (fig.) Hij is kort van stof zegt niet veel (Flu) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
stof , stof , 0
, stof, fijne deeltjes Instopper wezen [op de dorsmachine] was min wark, hij zat altied in de stof (Odo), Der lag een laoge stof op de schörstein (Bov), Ze foeterde hum uut, det hum het stof uut de maantel steuf (po) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
stof , stuf , 0
, (Zuidwest-Drenthe, noord) = walm As een laampe staot te walmen, kriej dikke kwalm of dikke stuf (Smi) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
stof , stof
, 1. (het) stof; 2. (de) stof Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
stof , stöffien
, stofje. Dât is ’n mooi stöffien veur ’n mantel. Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde. |
|
stof , sjtöb , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, - , - , stof , (fijne aarde) sjtöb VB: De sjtöb van de semeentfebrik van Lixhe lik uüveraal oppe ôtôs.; (poeder) sjtöb VB: Dao lik sjtöb oppe kas, gaank 'ns mêt 'nnen dook druüver heen.; doof (ben je doof?) hebs te sjtöb ién d'n oere?; geng piép sjtöb wërd zién lekker (niet lekker zijn) geng piép sjtöb wërd zién; geng piép sjtöb wërd zién waard (niet lekker zijn) geng piép sjtöb wërd zién Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
stof , sjtof , zelfstandig naamwoord, onzijdig
, sjtoffe , sjtöfke , stof , weefsel sjtof VB: Ich heb gèi gemak klèid kênne veende, ich heb mich sjtof môtte géle. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
stof , stoeaf , mannelijk
, stof , Dao geit nog hieël get stoeaf op vuuerdet ’t ein inj haet. Stoeaf vaege. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
stof , stóf , mannelijk
, stóffe , stufke , stof, grondstof, weefsel , Det is van ei sjoean stufke gemaaktj. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
stof , stoeëf
, stof; stoeëf vaege – stoffen, stof afnemen; de stoeëf – het stof Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
stof , stóf , zelfstandig naamwoord, onzijdig
, stóffe , stöfke , grondstof, stof(vuil), weefsel; stoof (Buitenijen (kerkdorpen rondom stadskern), Nederweerts, Ospels) stof, stuifzand; stoeëf (Weerts (stadweerts)) stof, stuifzand Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
stof , stòf , zelfstandig naamwoord
, tabaksstuifsel dat gebruikt wordt om sigaren te matteren. Interview Jolen - 1978 - “…stòffe, om, om de kleur erop te brènge, dè wèl. Dè was stòf, tebaksstòf, war, dè wèrd gemaole èn daor blaoze ze dan die siegaare meej in…hoe noeme ze et…ik hèb et giestere nòg geleeze…matteere!”. (transcriptie Hans Hessels, 2013); Interview Jolen - 1978 - “Dan wèrde de puntjes van de siegaare bewaord…in en winkeltje…èn die puntjes, die wèrden ammel gemaole èn dè stòf wèrde de siegaare as ze ingepakt waare òf gesòrteerd waare …as dè naa gin kleur ha, dan krêege die en kleur van die stòf…ik zat oe laote zien!” (transcriptie Hans Hessels, 2013); Interview Jolen - 1978 - “Maole…die wèrde dan gemaole, fèèngemòkt, hè, èn daor wèrd meej gestòft…oover de siegaare, jè…” (transcriptie Hans Hessels, 2013) Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |
|
stof , stóf
, stof Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |