Woord: stiefbroer
|
stiefbroer , steefbroer
, stiefbroeder. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
stiefbroer , staifbruier , [zelfstandig naamwoord]
, stiefbroer. Zo staifkind. -mouder, -voader, -zuster. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
stiefbroer , stiefbreur , 0
, stiefbroer De arfgenamen lèuten de stiefbreur volop meedielen (Ruw) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
stiefbroer , stiefbreur , stiefbruur , zelfstandig naamwoord
, de; stiefbroer Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |