Woord: sterven
|
sterven , starven , [werkwoord]
, sturf, sturven , sterven. Bron: Boeles, P. (ca. 1875), Idioticon Groninganum. Vergelijkend woordenboek van den Groningschen tongval, uitgegeven door Siemon Reker, 1977, Egbert Forsten & Profiel. |
|
sterven , stèrven , sterk werkwoord
, sterven. Bron: Gallée, J.H. (1895), Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect, aanhangsel Twents |
|
sterven , starven , sterk werkwoord
, sterven. Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
|
sterven , starven
, sterven, wordt vervoegd: sturf, sturven. Starm: gebrekkige uitspraak voor: starven = sterven. Inzonderheid als versterking in: ’t is starmwoar, ook: ’t is starmdoodwoar, en: dood starm woar (Ommelanden) ’k mag starven as ’t nijt woar is. “dou ’k moar ’n kop vol thee op har beter det (de kopzeerte) starven dood woar weer.” Eigenlijk zooveel als: ’k mag sterven als het niet waar is. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
sterven , sterven , sterk werkwoord, intransitief
, stòrf, sturf of stierf, ’esturven , Zie de wdbb. || Me peerd is ’esturreve. – Deze vormen zijn ook verderop in N.-Holl. gebruikelijk. Vgl. ook NAUTA, Aant. op Bredero, § 104. Bron: Boekenoogen, G.J. (1897), De Zaanse Volkstaal. Deel II: Zaans Idioticon - Aanvullingen. Zaandijk (herdruk 1971) |
|
sterven , starm*
, vergelijk doodwoar *. Bron: Ganderheyden, A.A. (1897), Groningana – Supplement op H. Molema’s Woordenboek der Groningsche Volkstaal, Groningen (reprint 1985) |
|
sterven , staarvĕn
, sterven. Mak staarvĕn as ’t niet waor is. Bron: Ebbinge Wubben, C.H. (1907), ‘Staphorster Woordenlijst’, in: Driemaandelijkse Bladen 6, 61-94 |
|
sterven , sterve
, sterf, störfs, störf, storf, gestorve. , sterven. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
sterven , staiven
, stiörf, estiörven; hei staift , sterven Bron: Jonker, L. & H.G. van Grol (z.j., ca 1940), Woordenboek dialect van Vriezenveen |
|
sterven , störrǝve , ,
, sterven. Bron: Overdiep, G.S. (1949), Woordenboek van de Volkstaal van Katwijk aan Zee, Antwerpen |
|
sterven , staarven , [werkwoord]
, Ik staarf, sturf, bin sturven. , sterven. Dat mag ik om staarven nait lieden, Zelt staarven! = sterf! Jongen kinnen, òllen mouten staarven. Hai is op staarven noa dood = hij is nog zo heel erg ziek niet. Ik mag ter op staarven! sterke bevestiging. Dij verlangt noar staarven En hoopt op aarven, Dij rekent zok riek En telt zok aarm. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
sterven , stoarvn , sterk werkwoord
, 2e persoon enkelvoud tegenwoordige tijd: stoarft, 1e persoon enkelvoud verleden tijd: stùr , sterven Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
|
sterven , sjtėrve , werkwoord
, sjtorf, is gesjtorve , sterven. Au luu mótte sjtėrve, jóng luu kénne sjtėrve: het sterven van oude mensen is een normale zaak, jonge mensen zijn er echter ook niet van uitgesloten. Wae zeelich wilt sjtėrve, leet de rechden erve: wie zalig wil sterven, laat de r Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
sterven , stèèreve
, sterven (van een mens), doodgaan, hemelen gaan. Bron: Crompvoets, H. en J. van Schijndel (1991), Mééls Woordeboe:k. Meijel: Medelo. |
|
sterven , sterm
, sterm, estörm , sterven. Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
|
sterven , starven , staarven , sterk werkwoord, onovergankelijk
, (Zuidoost-Drenthe, Zuidwest-Drenthe, zuid, Midden-Drenthe). Ook staarven (Zuidwest-Drenthe, noord, Noord-Drenthe) = sterven Jan hef nog een lange liedensweg egaone, veur ie störf (Die), Der störven eerder nogal ies mèensen an nakkramp (Hoh), ...an longesteken (Pei), Ze was nog jong, doou ze störf (Eex), Ik moet niks, allennig starven als antw. op je moet ... (Klv), Ie kunnen der van op an dat hij dat ezegd hef, ma’k starven, as het niet waor is krachtterm, soort eed (Mep), ook Het is ma’k starven waor (Coe), ...staarvens waor (Ros), z. ook makstremie Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
sterven , stärven
, stärft, stierf (Kampen) / störf, stierven (Kampen) , sterven Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
sterven , staareve , werkwoord
, sterven, staaref - storref - gestorreve. Bron: Verschuren, Frans (2000), Tètte-leurs Woordeboek. Zèège n'èn Schrijve meej plotjes, Etten-Leur. |
|
sterven , stârvm
, sterven. Daor stârf iej haoste van de kolde. An die kwaole bint er veule estörvm. Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde. |
|
sterven , gestörreve
, gestorven , Dôr zén dees jaor veul mènse gestörreve in't dörp, de pestóór hee'get'ter druk meej. Er zijn dit jaar veel mensen overleden in het dorp, de pastoor heeft het er druk mee. Bron: Hendriks, W. (2005), Nittersels Wóórdenbuukske. Dialect van de Acht Zaligheden, Almere |
|
sterven , starven , staarven , werkwoord
, sterven; tot starvens toe benauwd in doodsangst Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
sterven , sterreve , werkwoord
, sterref, stierref, gesturreve , sterven Nae een lange laaidesweg istie uitaaindelek an aids gesturreve Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
|
sterven , sjterve , werkwoord
, sjtorf, gesjtoürve. , sterven , (afw. vormen o.t.t. dich sjtörfs, hër sjtörf Zw: Joûng lûi kênne sjterve, aw lûi môtte sjterve. Zw: sjterve wie 'nnen hoond: zonder geestelijke bijstand Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
sterven , stèrreve
, doodgaan Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
|
sterven , staarve
, sterven. Bron: Luysterburg, J. e.a. (2007), Dialecten in het Zuidkwartier. Hoogerheide, Ossendrecht, Putte, Woensdrecht, Heemkundekring Het Zuidkwartier. |
|
sterven , stärven , werkwoord
, stärft, stierf/stärven, es , sterven, inslapen. Zie ook: aoverlieden, inslaopen. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
sterven , stèèrve
, sterven, doodgaan , Jehan li óp stèèrve, zeej ze. Johan ligt op sterven, zei zij. Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen |
|
sterven , sterve
, ich sterf, du sturfs, hae sturftj, wae sterve, , sterven , Aoj minse mótte sterve, jóng minse kónne sterve. Flot is vanne sjiet gestorve, langsaam laeftj nog. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
sterven , sterve , werkwoord
, sturftj, stórf, gestórve , sterven; dae in vreej wiltj sterve mót de rechdje laote erve – wie met een gerust hart wil sterven moet de rechthebbenden laten erven, je mag de rechthebbenden niet onterven Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
sterven , stêrve , werkwoord
, störftj/stêrftj, storf/steerf, gestôrve , sterven Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
sterven , stèèreve , sterk werkwoord
, stèèr(e)ve - stierf - gestörve , sterven; op stèèrve nao dôod op stèèrve ligge; MP gezegde - Wè ist hier tòch donker; tis krèk òf er ne wèèver op stèèrve leej; B stèèreve - sturf - gestörve; Henk van Rijen - storref; Dialectenquête 1876 - lève en stèrreve (tusschen ee en è in); Kees en Bart - Tilburgsche Post ca. 1930 - stèreven; gestorreve; Cees Robben – ’t Is stèèreve... en wir ontstaon... (19571102); Interview Van den Aker (1978), transcriptie door Hans Hessels (2014) - “…èn daor hèbbek lang saome meej gewèrkt gehad, èn toen, die was daor den baos, de voldersbaos eigelek èn toen is hij gestòrreve èn toen bèn ik in zen plòts gekoome…”; Frans Verbunt - wie et miste heej stèèrft et nôojst; WBD III.4. 2:16 'sterven' - sterven (van dieren), ook genoemd: 'creperen', 'doodgaan', 'kapotgaan' of 'begeven'; A.A. Weijnen; Onderzoek dialectgrenzen in Noord-Brabant (1937) - gestörve (niet: gestòrve) (krt. blz. 12); A.P. de Bont, Dialekt van Kempenland, 1962 - stä.rəvə(n), st.ww. (praet. 'störf), intr. 'staerven' – sterven; Leo Goemans - Leuvens taaleigen (1936) - STERVEN – stèrəvə wkw (stirəf, gəstorəvə); Cornelissen & Vervliet, Idioticon van het Antwerpsch dialect; 1899 - GESTURVEN:3e hoofdvorm van 'sterven'; 2e hoofdvorm: STORF en STÖRF STERVEN (uitspr. stärrəven). Dirk Boutkan (1996) - (blz. 16); gestörreve; van ‘stèèreve’; gestorven; Cees Robben – Mar dôôdgewerkt is ôôk gestörreve... (19810918) Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |
|
sterven , sterve
, storf – gestorve , sterven Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |