Woord: sproet
|
sproet , sproete
, sproeten in het gezicht. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
sproet , sproêtel , mannelijk
, sproêtels , sproêtelkes , sproeten. Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
|
sproet , spruties
, sproetjes. Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
|
sproet , sproete
, sproet. Ook: Gunninks woordenlijst van 1908: sproetel Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
sproet , sprute , spruut , zelfstandig naamwoord
, de; zomersproet, ook wel benaming voor een ander vlekje op de huid Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
sproet , sproetel , zelfstandig naamwoord
, sproetels , sproeteltie , sproet D’r is mar êên middel tege sproetels; paerdemellek d’r op smeere Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
|
sproet , sproete , zelfstandig naamwoord
, sproet. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
sproet , sproet , (sproe\t), (sproe\te) , vrouwelijk
, sproete , sproetje , sproet , Emes mèt roeaj haor haet meistal sproete. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
sproet , sproe~te
, sproeten Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |