Woord: spraak
|
spraak , spraoke , vrouwelijk
, spraak. Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
|
spraak , spraok
, spraak, taal. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
spraak , spraoke , vrouwelijk
, spraak. De Vjennespraoke. Daor is gein spraoke vån: daar komt niets van in. Bron: Jonker, L. & H.G. van Grol (z.j., ca 1940), Woordenboek dialect van Vriezenveen |
|
spraak , sproak , [zelfstandig naamwoord]
, 1 spraak. Ain te sproak stoan = iem. aanhoren. Spr. De daarde man, Bringt de sproak, Of de stilte an.; 2 gerucht. Der het sproak van goan. Westerwolde landsproak = opspraak. n Wicht mag nait op sproak wezen.; 3 uitspraak, tongval. Ie kennen aan zien sproak heuren dat ‘t n Stadjer is. (Sproak is nooit = taal. De vereniging Grunneger Sproak heeft geen Grunneger doch een Duitse naam.); 4 Wie hebben gain sproak meer van hom had = hij heeft op zijn sterfbed niet meer gesproken. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
spraak , spraak
, iemand te spraak staan, te woord (1902). Bron: Beets, A. (1954), ‘Leidse woorden en uitdrukkingen’, in: Bicker Caarten, A. (red.), Leids Volksleven, Leiden: Sijthoff |
|
spraak , sproake , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, sproakn , taal, spreekwijze Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
|
spraak , spraok , mannelijk
, spraak, taal Héj prótte zés verschéêjene spraoke. Hij sprak zes verschillende talen. Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
|
spraak , sjpraok , vrouwelijk
, spraak. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
spraak , sproake
, spraak, taal. Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
|
spraak , spraok , spraoke , 0
, (Zuidoost-Drenthe, Midden-Drenthe, Kop van Drenthe). Ook spraoke (Zuidwest-Drenthe, Zuidoost-Drents veengebied). = taal, spraak Ie kunt an zien spraok goed heuren, waor e vortkomp (Pdh), Het mot net in de spraok te pas kommen (Eev), Hij hef een roege spraok (Bal) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
spraak , spraoke
, 1. spraak; 2. Gunninks woordenlijst van 1908: taal; 3. Gunninks woordenlijst van 1908: uitspraak Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
spraak , spraoke
, 1. spraak. Hie had de spraoke verleurn. 2. taal. Wie kon die vremde spraoke verstaon? Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde. |
|
spraak , spraoke , spraok, sprake , zelfstandig naamwoord
, de 1. vermogen te spreken 2. tongval, uitspraak, bijv. de Stellingwarver spraok 3. iemands mondelinge taalgebruik, bijv. Hi’j het een goeie spraok 4. gesprek, aanspraak, in verb.; Gien spraoke van! dat zal niet gebeuren, dat wil ik beslist niet, ter spraoke kommen onderwerp van gesprek worden Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
spraak , spraek , zelfstandig naamwoord
, spraeke , spraekie , spraak, taal Je kompter wel want je weet de weeg en je ken de spraek Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
|
spraak , sjprëuk , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, - , - , spraak , VB: Aon de sjprëuk te hure kömp 'r van de kaante van Sjtejn; spraakvermogen; VB: Nao dat besjläog wäor ze hëur sjprëuk gaans kwiét. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
spraak , spraoke , sprake , zelfstandig naamwoord
, spraak, taal. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
spraak , spraok , vrouwelijk
, spraoke , spräökske , spraak, uitspraak, taal , Aan zien spraok huuerdje ich det d’r oet Thoear kwaam. Ich kós ’m aan zien spraok. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
spraak , spraok
, spraak Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
spraak , spraok , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, spraak Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
spraak , spraok , zelfstandig naamwoord
, spraak, taal; WBD III.3. 1:243 'spraak' = taal Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |