Woord: smeken
|
smeken , smeekelen , zwak werkwoord
, smeeken. Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
|
smeken , smaeke
, smeken. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
smeken , smeken , [werkwoord]
, [smeken] Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
smeken , smeken , zwak werkwoord, onovergankelijk
, nederig verzoeken Toe, ik smeek je... (N) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
smeken , smeken
, smeken Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
smeken , sjmëke , werkwoord
, sjmëkde, gesjmëk, sjmëkenterre , smeken , VB: De môs 'm bèje en sjmëke vuur get gedoën te kriége. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
smeken , smeeke
, smikt, smikte, gesmikt , smeken Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen |
|
smeken , smaeke , werkwoord
, smaektj, smaekdje, gesmaektj , smeken Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
smeken , smêeke , zwak werkwoord
, smeken; Cees Robben - Ik hèb em gebid èn gesmikt; Henk van Rijen – 'smêeke'; B smeeke - smikte - gesmikt - ook in tegenwoordige tijd vocaalkrimping!; gij/hij smikt; smikt(e) - smeekt(e); tegenwoordige tijd sing., resp. verleden tijd van 'smeeke', met vocaalkrimping Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |