Woord: smeerkanis
smeerkanis , smeerkanis , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, Smeerlap, oneerlijke vent (scheldwoord). || Zo’n smeerkanis! Bron: Boekenoogen, G.J. (1897), De Zaanse Volkstaal. Deel II: Zaans Idioticon - Aanvullingen. Zaandijk (herdruk 1971) |
smeerkanis , smaerkanes
, vuilik. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
smeerkanis , smeerkoanes , [zelfstandig naamwoord]
, 1 kletskop.; 2 scheldwoord. || bliksemskind; putter , (Stad) Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
smeerkanis , smeerkanis , zelfstandig naamwoord
, Smeerpoets. Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
smeerkanis , sjmeerkaan , mannelijk
, sjmeerkaanese , smeerkanis. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
smeerkanis , smaerkanis
, smerlap. Bron: Kuipers, Cor e.a. (1989), È maes inne taes. Plat Hôrster, Horst. |
smeerkanis , smeerkanis
, 1. gemeen persoon; 2. zie smeerpoetse Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
smeerkanis , smeerkanes , zelfstandig naamwoord
, de; smerige, vieze man Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
smeerkanis , sjmêrkanes , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, sjmêrkanese , - , smeerkanis , VB: Dè sjmêrkanes kömp mich neet mie de kraom ién.; smeerlap sjmêrkanes Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |