Woord: sjiek
sjiek , siekske
, stuk pruimtabak. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
sjiek , sjik , bijvoeglijk naamwoord
, sjikker, sjikste , sjiek. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
sjiek , siks , bijvoeglijk naamwoord
, deftig, groots, met de mode meegaand. * Anoniem Etten, West Noord-Brabants Idioticon A – Z, ± 1929. Bron: Verschuren, Frans (2000), Tètte-leurs Woordeboek. Zèège n'èn Schrijve meej plotjes, Etten-Leur. |
sjiek , sjik , bijvoeglijk naamwoord
, sjiek , VB: sjik geklejd zién Zw: Zoe slik es poes Zw: Lever ziëve daog sjik es èine: vroeger gezegd door iemand die door de week zijn zondagse kleren droeg. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
sjiek , sjikske , zelfstandig naamwoord, onzijdig
, sjikskes , - , pruimtabak , (stukje) sjikske VB: Kasj, me groetvajjer laag zich eker muerge e sjikske ién, 'r haw daan oüch tan wie potloed. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
sjiek , sjiek!
, te gek! Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |