Woord: schroef
|
schroef , schrûve , vrouwelijk
, schroef. Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
|
schroef , schroef
, schroef. Alde schroef, oud wijf. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
schroef , schroef , schroeve , [zelfstandig naamwoord]
, 1 schroef. Hai het n schroef los in de kop = hai is van Lotje getik.; 2 de schroef in de watermolen, de vijzel. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
schroef , skroewe , zelfstandig naamwoord
, skroewn , skruufken , schroef; skroewn dreejn, op stang jagen Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
|
schroef , sjroef , vrouwelijk
, sjroeve , sjruufke , schroef. Die haet ’n sjroef los: zij is getikt. ’n Au sjroef: een oud wijf. ’n Gėkke sjroef: een gek wijf. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
schroef , schroeve
, schrufie , schroef. Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
|
schroef , schroeve , schroef , 0
, (Zuid-Drenthe, Midden-Drenthe, Veenkoloniën). Ook schroef (Zuidwest-Drents zandgebied, Midden-Drenthe, Kop van Drenthe) = 1. schroef Die moere past niet bij disse schroeve (Hgv), Ie kunt er beter een schroef indrèeien, dat is beter as spiekern (Bei), (fig.) Dei man, door is ok een schroeve an los is niet erg snugger (Bov) 2. scheepsschroef De schipper moet een neie schroeve achter het schip hebben (Klv) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
schroef , skrôêve
, schroef Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
schroef , schroeve
, schruufien , schroef. Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde. |
|
schroef , schroeve , zelfstandig naamwoord
, de 1. houtschroef of metalen schroef; uut de schroeven uit z’n gewone doen, uitgelaten 2. dop die voor de as van het wagenwiel was geschroefd 3. hetz. als passchroeve 4. schroef aan een boot, schip Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
schroef , sjroûf , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, sjroûve , sjrûifke , schroef , VB: De sjroûf ês duel, noé zit ich 'm sjoen.; 'n sjroûf los hebbe gek (gek zijn) 'n sjroûf los hebbe; 'n sjroûf los hebbe wijs (wijs zijn) 'n sjroûf los hebbe; 'n gekke sjroûf vrouw (dwaze vrouw); 'n gekke sjroûf Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
schroef , schróéf
, schruufke , schroef Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
|
schroef , skroeve , zelfstandig naamwoord
, skruvien , schroef. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
schroef , schroewf
, schroef Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen |
|
schroef , sjroef , vrouwelijk
, sjroeve , sjruufke , schroef , Ein sjroef los höbbe. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
schroef , sjroef , zelfstandig naamwoord
, sjroeve , sjruufke , schroef; spulle mèt sjroeve höbbe – goed gereedschap hebben Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
schroef , schroef , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, schroêve , schruufke , schroef Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
schroef , schroe~f
, schroe~ve , schruufke , schroef Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |