Woord: saffraan
|
saffraan , saffraan , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, Dikwijls in de vorm safferaan, die reeds in de 17de eeuw voorkomt. || Haal ders ’en lood safferaan. Nardus en Alssem, Safferaan heel geel, Riecken seer soet en eel, SOETEBOOM, Bloeme-crans 73. Bron: Boekenoogen, G.J. (1897), De Zaanse Volkstaal. Deel II: Zaans Idioticon - Aanvullingen. Zaandijk (herdruk 1971) |
|
saffraan , sefraon , (stomme E)
, saffraan. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
saffraan , saffroan , savveroan , zelfstandig naamwoord onzijdig
, saffraan. Zo geel as saffroan. Wat wait n boer van saffroan! Uitroep: dat gaat boven zijn pet! Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
saffraan , sefraon , mannelijk
, saffraan. “Den hondertste kent ’t sefraon-aete neit” wordt gezegd, als iemand het niet begrijpt; men verwonderd is over het geluk of de prestaties van een ander. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
saffraan , saffraon , seffraon , 0
, Ook seffraon (Zuidoost-Drents zandgebied), in zo geel as saffraon erg geel Hij kek nog lange niet goed toe, hij is zo gèel as saffraon (Ruw), Zo geel as saffraon, ezegd van old spek (Dwi) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
saffraan , saffraon
, saffraan Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
saffraan , sefraon , sefraan, saffraon, safferaon, saffraan, sofraan , zelfstandig naamwoord
, et 1. saffraangeel 2. bep. specerij: saffraan Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
saffraan , sefraon , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, - , - , saffraan , VB: Ich doon get sefraon ién de riés, dan wörd 'r get gèler. Zw: 'r Kênt dao zoevëul van es 'n koo van sefraon vrëte: hij kan er niets van. Zw: Zoe gël es sefraon. geel (zo geel als..) zoe gël es sefraon Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
saffraan , saffraon , zelfstandig naamwoord
, saffraan. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
saffraan , sefraan
, saffraan , Waas se dao kriegs, geit in ei sefrane tuutje: je krijgt daar niet veel. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
saffraan , sefraon , zelfstandig naamwoord, onzijdig
, saffraan Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
saffraan , saffraon , zelfstandig naamwoord
, saffraan (specerij en kleurstof); Cees Robben - daor rook et nor saffraon Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |
|
saffraan , sefraan
, saffraan Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |