Woord: ribbelen
|
ribbelen , geribbeld
, geribd. Bron: Ganderheyden, A.A. (1897), Groningana – Supplement op H. Molema’s Woordenboek der Groningsche Volkstaal, Groningen (reprint 1985) |
|
ribbelen , ribbele
, geribd. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
ribbelen , rubbele
, rubbelde, haet of is gerubbelt , ribbelen, van ribbels voorzien. ’n Auerwets wésjbraet is gerubbelt: een ouderwets wasbord is bekleed met gegolfd metaal. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
ribbelen , ribbeln , zwak werkwoord, onovergankelijk
, (Veenkoloniën) = rillen Ik ribbel van de kolde (Erf) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
ribbelen , [ribbelen] , rubbele
, rubbeltj, rubbeldje, gerubbeldj , ribbelen , Ein gerubbeldje sprei. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |