Woord: prul
|
prul , pröl
, prul. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
prul , prul , zelfstandig naamwoord onzijdig
, [prul] Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
prul , prul
, buik Ik héb ’t gruwelek in miene prul Ik heb hevige buikpijn. Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
|
prul , pröl , mannelijk
, prölle , prölke , prul. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
prul , prul , 0
, prullen , 1. ding van weinig waarde Dat is ok een prul van een jasse, die je daor anhebben (Klv), Op de rommelmarkt bint ze gek op al die prullen (Noo) 2. iem. die niet deugt voor zijn vak (ti) Een boer, die de bewaarking van zien laand niet kent, is een prul in zien vak (ti) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
prul , prul
, 1) bedrieger; 2) los deeg dat gebakken wordt. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
|
prul , prulle
, 1. prul; 2. klein kind Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
prul , pralleke , zelfstandig naamwoord
, troetelnaam, voor een kind. * Frans Verschuren: persoonlijke bevindingen: prulleke: kleintje. Bron: Verschuren, Frans (2000), Tètte-leurs Woordeboek. Zèège n'èn Schrijve meej plotjes, Etten-Leur. |
|
prul , prulle , prul , zelfstandig naamwoord
, de, et 1. ding van weinig waarde of kwaliteit 2. kleine vrouw of man 3. klein kind Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
prul , pruel , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, prölle , prölke , minderwaardig , (minderwaardig spul) pruel (m.) (prölle, prölke) VB: Dat ês noé richtige pruel, wie hebs te dat kênne géle.; gepeupel pruel (onzijdig, geen meervoudsvorm); aon de pruel zién ongesteld (ongesteld zijn); aon de pruel zién Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
prul , prulleke
, klein ding, klein kindje. Bron: Luysterburg, J. e.a. (2007), Dialecten in het Zuidkwartier. Hoogerheide, Ossendrecht, Putte, Woensdrecht, Heemkundekring Het Zuidkwartier. |
|
prul , prulleke
, prulletje, lief kind , Wa bénde me toch ’n prulleken een. Wat ben je toch een prulletje. Prullekeshof. Grasperkje aan de Berg, waarin voor elk in het millenniumjaar geboren kind een steen met naam ligt. Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen |
|
prul , prul , zelfstandig naamwoord
, onderbuik, geslachtsdeel (Land van Cuijk) Bron: Swanenberg, A.P.C. (2011), Brabants-Nederlands: Nederlands-Brabants: Handwoordenboek, Someren |
|
prul , prûl , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, prulle , rommel, slechte waar Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
prul , prulleke , zelfstandig naamwoord, verkleinwoord
, meervoud, verkleind van ‘prul’; klein kind; Cees Robben – ’t zèn toch nog mar prullekes,/ pas amper uit den doek... (19551231) Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |