Woord: plavuis
plavuis , plevuus
, plavuis, ook groote hand. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
plavuis , plevuus , mannelijk
, plavuis(zen.) Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
plavuis , plavuus , vrouwelijk
, plavuuze , plavuuske , plavuis. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
plavuis , pleveusj
, eikehouten plavuis waarop de stijl rust. Bron: Crompvoets, H. en J. van Schijndel (1991), Mééls Woordeboe:k. Meijel: Medelo. |
plavuis , plevuis
, plavuis. mv. plevuizen. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
plavuis , plevûize
, tegels , Dé aauw naojkiesje viel in gruuzelemènte óp de plevûize van de goejkaomer. Dat oude naaikistje viel in diggelen op de tegels van de huiskamer. Bron: Hendriks, W. (2005), Nittersels Wóórdenbuukske. Dialect van de Acht Zaligheden, Almere |
plavuis , plevûis , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, plevûize , plevûiske , plavuis , VB: De hebs lûi die zegke dat sommige plevûise ién de kërk kepot zién van 't neerkoëme van de gewêrre van de sjöttery. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
plavuis , plevùìjs
, plavuis Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
plavuis , plevuus , vrouwelijk
, plevuze , plevuuske , plavuis , Henj höbbe wie plevuze. Inne kirk van Thoear ligke hieël sjoean aoj plevuze. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
plavuis , plevuus , zelfstandig naamwoord
, plevuze , plevuuske , plavuis Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
plavuis , plevuus , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, plevuûze , plevuuske , plavuis, tegel Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
plavuis , plavèùs , plevèùs , zelfstandig naamwoord
, plavuis, gebakken vloertegel; J.H. Hoeufft, Proeve van Bredaasch Taal-eigen (1836) - Hoeufft: 'plavuis' voor plaveisteen, vloersteen; Cornelissen & Vervliet, Idioticon van het Antwerpsch dialect; 1899 - PLAVUIS zelfstandig naamwoord m. - plavei, vloertegel van klei of leem.; WNT PLAVUIS - vloertegel, gebakken vlakke steen Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |
plavuis , plevuu~s
, plevu~ze , plevuuske , plavuis; trottoirtegel Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |