Woord: plakkerig
|
plakkerig , plekkerig
, kleverig. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
plakkerig , plakkerg , [bijvoeglijk naamwoord]
, kleverig. || baks; bakseg; baksk; papperg; paps; papsk Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
plakkerig , plakkerig , bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
, plakkerig Ik hebbe zo ezwiet, ik vule mij zo plakkerig (Ruw), Het is plakkerig wèer zweterig (Dwi), Ik heb zukke plakkerige vingers (Klv), Kakaigies waren plakkerig (Row), De wol is plakkerig klit aan elkaar (Sle), z. ook kleverig Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
plakkerig , plikkerig , bijvoeglijk naamwoord
, (Midden-Drenthe) = glibberig Dat pattie is wel zo plikkerig (Hoh) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
plakkerig , plakkerig , bijvoeglijk naamwoord
, 1. kleverig 2. beurs, buikziek 3. met plekken, vlekken 4. geneigd lang te blijven, te blijven plakken Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |