Woord: ozel
ozel , oozel
, ellende. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
ozel , oozel , mannelijk
, ellende, beroerdigheid; armoede. Hae zit vies in den oozel: hij zit behoorlijk in de penarie. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
ozel , ozel
, heej zit innen ozel: ut giët um slaecht. (WLD III 4.4, 31) Bron: Kuipers, Cor e.a. (1989), È maes inne taes. Plat Hôrster, Horst. |
ozel , oozel
, ellende, armoede, koude. Bron: Crompvoets, H. en J. van Schijndel (1991), Mééls Woordeboe:k. Meijel: Medelo. |
ozel , [ellende] , ozel , mannelijk
, ellende, armoede, zie ook ieëlenj, mezerie, mizerie, , D’n ergsten ozel is vuuerbie. Groeaten ozel höbbe. Innen ozel zitte. Waat einen ozel! Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
ozel , euzelke , zelfstandig naamwoord
, euzelkes , 1. vrouw die ellende lijdt/ondervindt 2. een zielige vrouw zie ook ozel Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
ozel , ozel
, ellende, armoede, kou, ellende; ozel lieje – armoede, ook iëlenjdj, miserie Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
ozel , oeëzel , oôzel , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, eerste vorm Weerts (stadweerts); tweede vorm Buitenijen (kerkdorpen rondom stadskern), Nederweerts, Ospels; armoede, ellende, kou Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
ozel , aozel
, kou; gebrek Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |