Woord: onschuld
|
onschuld , ônschöld
, onschuld. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
onschuld , onschuld , [zelfstandig naamwoord]
, onschuldeg Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
onschuld , ónsjölt , mannelijk
, onschuld. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
onschuld , onschuld , 0
, 1. onschuld Hij waste zien handen in onschuld beweerde dat hij niet schuldig was (Ndo) 2. onschuldig persoon Hij is de onschuld zölf (Dwi) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |