Woord: ongerust
|
ongerust , ôngerös
, ongerust. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
ongerust , óngeras
, óngerasder, óngeraste , ongerust; bezorgd. Zie ook: ónroe. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
ongerust , ongerust , bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
, ongerust Ik was ongerust. Ze kwam zo laot in hoes (Zey), Hij was nogal aordig ziek west en no meuk hij zichzelf der nogal wat ongerust over (Zwin) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
ongerust , ongerus
, ongerust. Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde. |
|
ongerust , oongerös , bijvoeglijk naamwoord
, ongerust , VB: Ich mäok mich neet oongerös, 'r kömp altiéd läot hèivers. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
ongerust , óngeröstj
, ongerust Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |