Woord: meikever
meikever , meikaegel
, meikever. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
meikever , meikever , 0
, meikever, z. ook ook het meer gebr. ekkelbieter Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
meikever , maaikever , zelfstandig naamwoord
, maaikevers , maaikevertie , meikever Ook meulenaer; Hij is nog te lomp om maaikevers te schudde Hij is erg dom Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
meikever , mèikëver , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, mèikëvers , mèikëverke , meikever , VB: De zuús nog mer zélde 'nne mèikëver mie. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
meikever , meikaever , mannelijk
, meikever Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
meikever , meikaever
, meikever Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |