Woord: luizen
luizen , loeze , werkwoord
, luizen. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
luizen , loezen , [werkwoord]
, 1 luizen; 2 Hoaverstro loest meer = maakt het vee vatbaar voor luizen. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
luizen , loeze
, loesde, haet of is geloes , wegnemen; afvangen; verklikken; erin laten lopen. Eeme drin loeze: iemand verklikken. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
luizen , luizen , loezen, luzen
, Ook loezen (Zuidoost-Drents zandgebied, Noord-Drenthe), luzen (Zuidwest-Drenthe), in der in luizen erin luizen Die hef zich der goed in laoten luizen mit heur koopies in de uutverkoop (Hgv), Zie hebt hum der maal inloesd (And) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
luizen , luuzn
, 1. van luizen ontdoen. 2. bij het kaartspel winnen. Wie zult oe is luuzn. Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde. |
luizen , luzen , werkwoord
, in d’r in luzen erin luizen, verraden Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
luizen , luze , werkwoord
, luusde, geluus/lûisde, gelûis , beuren , (geld beure) VB: V'r kênne kentént zién, v'r hebbe hûi 'nne sjoene sént geluus. VB: Vreuger gaove vëul lûi 't ieste géld wat ze dèn däog luusde aon de érm lûi.; innen luze; lûize ontluize (vero.) Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |