Woord: luiden
|
luiden , luden
, luden = luiden; ook Gron. ludde = luidde Bron: Molema, H. (1889), Proeve van een woordenboek der Drentsche volkstaal in de 19e eeuw, handschrift |
|
luiden , luden
, luiden, luien. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
luiden , luje
, luiden van een klok. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
luiden , lüên , [lǖeñ]
, ludde, elut , luiden (van de klok) Bron: Jonker, L. & H.G. van Grol (z.j., ca 1940), Woordenboek dialect van Vriezenveen |
|
luiden , luden , [werkwoord]
, Ik lu, doe ludst, hai ludt; ik ludde, heb lud; ook: ik lutte (W.K.) , luiden. Klòk luden. ‘t Geld wòrdt hom in hoes lud, mit de klok toulud = hij erft heel veel. n Ludend gebed (Hogeland) = hardop. De luders = de klokluiders. Zie ook ludegoaten en verlud. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
luiden , luiden
, de bel heb geloje, de fluit heb gefloje (fabrieksmeisjes die elkaar tot haast manen). Bron: Beets, A. (1954), ‘Leidse woorden en uitdrukkingen’, in: Bicker Caarten, A. (red.), Leids Volksleven, Leiden: Sijthoff |
|
luiden , luun , sterk werkwoord
, 3e persoon enkelvoud tegenwoordige tijd: lot, verleden tijd: luun, verleden deelwoord: , luiden. Dr oet luun, de goede naam verspelen; wat huern luun, met neet weetn woer’t de klokke haank, de klok hebben horen luiden, maar niet weten waar de klepel hangt Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
|
luiden , geluîd
, ’t Hét geluîd Het (de kerkklok) heeft geluid; dit betekent dat de klok (om … uur) geluid heeft wat aangeeft dat er iemand is overleden. Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
|
luiden , loeë
, loede, haet geloet , luiden, ’t Haet veur ’m geloet: hij is dood; hij krijgt zijn trekken thuis. ’t Loet veur de sondẹsẹ bóks: het inluiden van de zondag op zaterdagavond om zeven uur. Veur ’t waer loeë: tijdig voorzorgsmaatregelen treffen. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
luiden , lèùje
, luiden; mèèrege lèùje, angelus luiden in de ochtend; ’t löjt angeles, middich lèùje, angelus luiden rond het middaguur; zóndech lèùje, luiden van de klokken op zaterdagavond na het angelus. Bron: Crompvoets, H. en J. van Schijndel (1991), Mééls Woordeboe:k. Meijel: Medelo. |
|
luiden , luun
, luun, elune (eluud) , luiden. Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
|
luiden , luun , luden , zwak werkwoord, onovergankelijk
, (Zuidoost-Drents zandgebied, Midden-Drenthe, Zuidwest-Drenthe, zuid). Ook luden (Noord-Drenthe, Zuid-Drenthe) = luiden Bij braand gungen ze vrogger de klokke luden, ook wel bij een verkoping of boolgood (Die), Ze luudt wie wordt er begraven? (Noo), ’s Aovends um negen ure worde de klokke op het gemientehuus eluud, dat was de breibengel want dan gungen de meinsen brij eten en dan was het beddegaonstied (Hgv) *Hij hef een klokkie heuren luden, maor hij wet niet waor de klepel hangt (Wsv) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
luiden , lúijen
, luiden. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
|
luiden , luden , lûûn
, luiden. Ook: Gunninks woordenlijst van 1908: lûûn Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
luiden , luun
, luiden. Zie mossn tweemaol daes de klokke luun. Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde. |
|
luiden , lûije
, luiden , Bónne moet’te nie dieper zètte és dés’se de klok hurre lûije. Bonen moet je niet dieper zetten als dat ze de klok horen luiden. Bonen moet je heel ondiep zetten. Bron: Hendriks, W. (2005), Nittersels Wóórdenbuukske. Dialect van de Acht Zaligheden, Almere |
|
luiden , luden , werkwoord
, 1. luiden 2. van een bep. inhoud zijn: van een bep. bericht, verhaal Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
luiden , luie , uitdrukking
, Hij ken messun kaoke wel dertien uure luie Hij is een zeer mager persoon Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
|
luiden , loûwe , werkwoord
, loûwde, geloûwd, loûwenterre , luiden , VB: Soomber loûwe de klokke bié 'n begreffenis. Zw: (bedreiging) Dalik loûwt 't vuur dich ién Èimaol! Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
luiden , lúíje
, luiden Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
|
luiden , lujen , luden , werkwoord
, lujen, eluujd , luiden. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
luiden , lùjje
, luiden Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen |
|
luiden , loeje , werkwoord
, loetj, loetjdje, geloedj , luiden; ich gaon de klokke loeje – ik ga naar de hoeren Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
luiden , luije , zwak werkwoord
, luije - luidde - geluid , luiden; MP gez. Ge kunt nie de klòk luije èn meej de persessie meegaon. Cees Robben – [Werkster tegen ongeduldige vrouw:] Ik kan na immel nie luien en meepesaant den tooren nog vasthaauwe ôôk... (19821015); Cees Robben – Ik kan nie tegelèèk luije en aachter ’t lèèk aon... (19810227)DANB de köster lèùjt vur de precèssie; B luije - luidde - geluid; WBD (III.3.3:86) luije = luiden; 93 luije = beieren (met meerdere klokken tegelijk luiden); A.P. de Bont – lö.je(n) zw.ww.intr. en tr. - luiden Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |
|
luiden , luje
, luujde – geluujd , luiden (grote klok) Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |