Woord: leutig
|
leutig , luëtig
, zwaar. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
leutig , leutig , bijvoeglijk naamwoord
, spr: zie: eete. Bron: Verschuren, Frans (2000), Tètte-leurs Woordeboek. Zèège n'èn Schrijve meej plotjes, Etten-Leur. |
|
leutig , leuteg , bijvoeglijk naamwoord
, [O] lollig, prettig Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
|
leutig , leutig
, plezierig, gezellig , wa waar da giesteren-aovond toch leutig ééj = wat was dat gisteravond toch gezellig, plezierig- ééj, gaode meej naor de kermus, da’s leutig jô = ga je mee naar de kermis, dat is gezellig- Bron: Melis, A. van (2011) Bikse Praot. Prinsenbeeks Dialectwoordenboek. Prinsenbeek: Heemkundekring ‘Op de Beek’ |
|
leutig , leuteg , bijvoeglijk naamwoord
, prettig, aardig, grappig, lief (West-Brabant) Bron: Swanenberg, A.P.C. (2011), Brabants-Nederlands: Nederlands-Brabants: Handwoordenboek, Someren |