Woord: leeuwerik
|
leeuwerik , lewerk , [zelfstandig naamwoord]
, mv. en , een leeuwrik. Angels. laferc, laverce. Fri. liurk, ook hier en daar lark (Spr. larts), Sagelt. lévèrce. Zwe. lerka, lärka. De. lærke. Hd. Lerche. Nd. leverken, lurk. Eng. lark. Bron: Boeles, P. (ca. 1875), Idioticon Groninganum. Vergelijkend woordenboek van den Groningschen tongval, uitgegeven door Siemon Reker, 1977, Egbert Forsten & Profiel. |
|
leeuwerik , leefrik , mannelijk
, leeuwerik. Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
|
leeuwerik , lijverke , leeurk, leeuwertje
, lijverke (Oldampt, Westerwolde) = leeurk (Ommelanden) = leeuwertje = leeuwerik; Kil. leeuwercke, leeuwerick, lercke, enz.; Friesch lieurk, Oostfriesch lêverke, lêwerke, Nedersaksisch leverke, lewerk, Middel-Nederduitsch lewerike, lewerke, G. Japix ljuerck, Noordfriesch lörki, Angel-Saksisch lâverce, lâerce, Oud-Engelsch laveroc, larke, Engelsch lark, Noorweegsch lerk, Zweedsch lärka, Deensch lärke, Oud-Hoogduitsch lêricha, lêrchâ, Oud-Middel-Hoogduitsch lewerch, Middel-Hoogduitsch lêriche, lêrche, Hoogduitsch Lerche. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
leeuwerik , leeuwerik , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, vgl. een zegsw. op blindeman. Bron: Boekenoogen, G.J. (1897), De Zaanse Volkstaal. Deel II: Zaans Idioticon - Aanvullingen. Zaandijk (herdruk 1971) |
|
leeuwerik , lieëwerik
, leeuwerik. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
leeuwerik , laiwerk , laiwerke; lawerke , [zelfstandig naamwoord]
, ook: leeuwerk (Hogeland); leeuwerke (Hogeland); liwwer (Westerkwartier); luwerke; luwerek (West-Westerkwartier) = leeuwerik. , liwwer uitgesproken met korte i. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
leeuwerik , leeuwerk , luwerke; luwerk , [zelfstandig naamwoord]
, ook: leeuwertje (Hogeland) = || laiwerk; lawerke Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
leeuwerik , laiwerk , laaiwerke, laiwerik
, leeuwerik Bron: Steenhuis, F.H. (1978), Stoere en Olderwetse Grunneger Woorden, Wildervank: Dekker & Huisman |
|
leeuwerik , leewėrk , mannelijk
, leewėrke , leewėrkske , veldleeuwerik, Alauda arvensis. Den eesjte pril geit de leewėrk ’ne plougesjtart hoog: een april begint de leeuwerik zeer voorzichtig met zijn zangvlucht. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
leeuwerik , léwwerik
, leeuwerik, een vogel; énne kuufléwwerik, “een kuifleeuwerik”. Bron: Crompvoets, H. en J. van Schijndel (1991), Mééls Woordeboe:k. Meijel: Medelo. |
|
leeuwerik , leeuwerik , lieuwerik, leeuwerk, leiwerik, laiwerik, lieuwerki , 0
, leeuwerikken , Ook lieuwerik (Zuidoost-Drents zandgebied, Zuidwest-Drenthe, zuid), leeuwerk (Midden-Drenthe), leiwerik (Zuidoost-Drents veengebied, Kop van Drenthe, Veenkoloniën), laiwerik (Veenkoloniën) (Zuidoost-Drents veengebied, Kop van Drenthe), lieuwerkien (Zuidoost-Drents zandgebied), leeuwerd (Zuidoost-Drents veengebied), lieuwerk (md:Sle), leiwerk (Zuidoost-Drents veengebied) = akkerleeuwerik, Alauda arvensis *As de leeuwerik veur lichtmissen zingt, möt e het nao lichtmissen bezuren (Sle) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
leeuwerik , lörk , 0
, lörken , (md) = leeuwerik Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
leeuwerik , leùwerik , troslèuwerik
, leeuwerik. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
|
leeuwerik , leeuwrik , leeuwerink
, leeuwerik Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
leeuwerik , luwwerik
, leeuwerik , És ne luwwerik gàère wul zinge, dan git'tie al zingende réécht umhóóg. Als een leeuwerik graag wil zingen, dan vliegt hij al zingende recht omhoog. Bron: Hendriks, W. (2005), Nittersels Wóórdenbuukske. Dialect van de Acht Zaligheden, Almere |
|
leeuwerik , lurkien , lurke, luwerik , zelfstandig naamwoord
, de; leeuwerik Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
leeuwerik , leewark , lewark , zelfstandig naamwoord
, leewarke, lewarke , leewarkie, lewarkie , [sGr] leeuwerik Ook lewark Zie ook kantlewark, mêêtlewark Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
|
leeuwerik , liewérk , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, liewérke , - , leeuwerik , (mnl. 'lawerke') VB: 'nne liewérk gèit zyngenterre peelréch de loch ién. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
leeuwerik , löwerik
, leeuwerik Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
|
leeuwerik , ljêêwaarek
, leeuwerik. Bron: Luysterburg, J. e.a. (2007), Dialecten in het Zuidkwartier. Hoogerheide, Ossendrecht, Putte, Woensdrecht, Heemkundekring Het Zuidkwartier. |
|
leeuwerik , ljeewaark , zelfstandig naamwoord
, leeuwerik (West-Brabant) Bron: Swanenberg, A.P.C. (2011), Brabants-Nederlands: Nederlands-Brabants: Handwoordenboek, Someren |
|
leeuwerik , lieëwêrk , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, lieëwêrke , leeuwerik Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
leeuwerik , leuwèèrk , leuwerik , zelfstandig naamwoord
, leeuwerik; Antw. LEEUWERK zelfstandig naamwoord m. - leeuwerik, Fr. alouette; WNT LEEUWERIK, leeuwrik, leeuwerk(e); Heurde d'n leuwèrk wel,/ hoe hel hi zingt... (H.A. Sterneberg s.j., Een Busselke Braobaansch, uit: ‘Aon m’nen geburtegrond’ , 1932); Dörom roep ik al de vinke; leuwerikke, wielewaole; meeze, kneuters, naachtegaolen; al wè hier in Brabant piept; al wè neuriet, kwaokt en kriept; om mar hardop mee te zingen; blij te zijn en rond te springen; in den lieven Heer z'n boome; (Piet Heerkens: ‘Oproep’. In: De kinkenduut, 1940); lijk den leuwerik fladdere, zeile; vliege naor 't luilekkerlaand; smelten in den zonnebraand (Leo Heerkens, ‘Op m’n bene’. In: Piet Heerkens, De knaorrie, 1949); Zoo tob ik, gekooide kenaorriepiet; swijls de leuwerik de locht in schiet... (Piet Heerkens, ‘De knaorrie’. In: De knaorrie, 1949); Pas wakker worren as ge de leuwerik heurt tuureluure terwijl ie hoog in de lucht z'n rondjes draait… (Tontje: ‘Op m’n eend’je’ – in: Goirle, 1974); In de hagen botte 't jonge leven... een dalende leeuwerik spiraalde tierelierend naar beneden, en een verborgen merel zong met overmoedige levenslust... (Cees Robben, ‘Maria, dè been van Anna’s moete geneze’; in: Robben en rooms, 1981); Den daauw laag as purpere pèrels; te fonkele over de waai; in ut hout sloege vinke en mèrels; en de leeuwerik schoot ut de haai. (Jodocus (Jacques Stroucken), ‘Daauw-trappe’. In: Toemet-hooi, 1993); ‘Ziede dieje leeuwerik, hôog vliege die jé, heej daor springt enen haos weg, zaagde gullie dè knèèn in zen hol schieten?’ (Lodewijk van den Bredevoort (Jo van Tilborg): Kosset den brèùne eigelek wel trèkke? Jeugdherinneringen van een gewone volksjongen, deel 2, 2007); WBD III.4.1:164 'leeuwerik', ook: 'tureluut, 'tuutuut' of 'strontpikker'; A.P. de Bont – zelfstandig naamwoord m. - leeuwerik Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |