Woord: lach
lach , lach
, Hae beduit zich van de lach Hij kan niet meer van het lachen Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
lach , lach , mannelijk
, lėchske , lach. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
lach , lach , 0
, lach Der kon bai hom gain lachie of (Vtm) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
lach , laach haauwe
, lach houden , Dan kun’de we laach wél haauwe. Dan kan je, je lach wel houden. Dan is het lachen afgelopen. Bron: Hendriks, W. (2005), Nittersels Wóórdenbuukske. Dialect van de Acht Zaligheden, Almere |
lach , laach , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, - , léchske , lach , VB: Dao kôs gèine laach van aof. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
lach , lach , mannelijk
, lechske , lach , Ei gemein lechske. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
lach , lach , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, lechske , lach Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
lach , laag , zelfstandig naamwoord
, de lach; Hij zeej (tegenwoordige tijd) et meej ne laag; hij zigget (verleden tijd) meej ne laag ; R.J. Et kiendje schôot al in zene laag; Kees en Bart (ca. 1925; in Tilburgsche Post) – 'hij schoot in 'nen laach'; - Toen schoot ik hardop in m'ne laach... (Piet Heerkens; uit: De Mus, ‘Mijn deuntje’, 1939); Cees Robben – Dan komt unne laach om m’n lippe... (19570706); A.P. de Bont – zelfstandig naamwoord m. - la.ch 'in z'ne laach schiejte' Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |