Woord: krioelen
|
krioelen , krioeële
, geluid van pas uit het ei gekomen vogels. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
krioelen , krioulen , [werkwoord]
, krieuweln, krioelen. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
krioelen , krejoele
, krejoelde, haet gekrejoelt , krioelen. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
krioelen , krioelen , krioulen , zwak werkwoord, onovergankelijk
, Ook krioulen (Kop van Drenthe) = krioelen Het krioelt daor van de mieghommels (Bro), Het grös krioelt de grond oet (Pdh), De kinder krioelden deur mekaor op het schoolplein (Erf), De rook krioelde mij um de kop (Nije) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
krioelen , krioelen
, krioelen Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |